((تمام چشمها در روز قیامت گریان و چون چشمه روانند، مگر سه چشم))
احیای شب قدر دوم در مسجد جامع جامعه امام صادق (ع) در شب بیست ویکم مصادف با شهادت حضرت علی (ع) مؤمنین شهر کوئته دورهم جمع شده شب قدر را احیاء نموده و به نصایح و موعظه های سخنرانان گوش فرا دادند.
حجة الاسلام و المسلمین استاد محمد جمعه اسدی مدیر حوزه علمیه جامعه امام صادق (ع) و امام جمعه شهر کوئته یکی از این سخنرانان بود.
((گوشه از سخنرانی معظم له))
چشمی که گریه ندارد، مهر و سوز ندارد و کسی که مهر و سوز ندارد قلبش مرده است. پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله می فرماید: رسول خدا(صلی الله علیه وآله) در این زمینه فرموده است: من علامات الشقاء : جمود العین و قسوه القلب… خشکی چشم و قساوت قلب ، از علامتهای شقاوت انسان است .[۱]
و علت قساوت قلب هم گناه است؛ چنانچه حضرت علی علیهالسلام میفرماید«مَا جَفَّتِ الدُّمُوعُ إِلَّا لِقَسْوَةِ الْقُلُوبِ وَ مَا قَسَتِ الْقُلُوبُ إِلَّا لِکَثْرَةِ الذُّنُوب» ؛ «چشمها خشک نمیشوند، مگر به سبب قساوتی که دلها پیدا میکنند و دلها قساوت پیدا نمیکنند، مگر به سبب گناهانی که انجام میشود»،[۲]
یکی از زیباترین و بهترین حالات انسان برای اشک ریختن و گریستن، اشک پشیمانی و توبه و استغفار از گناهان است و در این باره احادیث و روایات زیادی از بزرگان دینی وارد شده است.
امام صادق (علیه السلام) به ابو بصیر فرمود: اگر از امرى می ترسى و یا حاجتى می خواهى پس شروع به تمجید و ثناى الهى کن! چنان که او سزاوارش است و بر پیامبر و آلش درود بفرست، و خود را به گریه بیانداز، گرچه مثل سر مگسى باشد زیرا پدرم مى فرمود: نزدیکترین حالت بنده به خدا گریه در حال سجده است. و از آن حضرت است که گریه ات نمى آید خودت را به گریه بیانداز اگر به اندازه سر سوزنى از تو اشک خارج شده پس خوشا به حالت.[۳]
و حدیث است از رسول مکرم اسلام (ص)که فرمود
کُلُّ عَیْنٍ بَاکِیَةٌ یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِلَّا ثَلَاثَةً عَیْنٌ غُضَّتْ عَنْ مَحَارِمِ اللَّهِ وَ عَیْنٌ سَهِرَتْ فِی طَاعَةِ اللَّهِ وَ عَیْنٌ بَکَتْ فِی جَوْفِ اللَّیْلِ مِنْ خَشْیَةِ اللَّهِ؛1
اول، گروهی که چشمهای خود را از محارم الهی کنترل بکنند و به نامحرم نگاه نکنند.
طایفه دوم، کسانی که شب و نصف شب، بلند شدند، دعا خواندند، قرآن خواندند
طایفه سوم، کسانی هستند که در دل شب، از خوف خدا گریه می کنند.