««به پیشواز میلاد باسعادت حضرت پیامبراعظم^(ص)، فرزند فرزانه اش امام جعفرصادق^(ع) و  هفته پر خیر و برکت وحدت»»

««برف شادی!؟»»

محمد پیشوا و رهبر موو استه
محمد مولا و سرور موو استه

او که ختم رسالت بود و هادی
دین شی عقیده و باور موو استه

محمد روشنی بخش دلایی موو
پیغمبر موو، سر و سردار موو استه

ده ای دنیا، هدایت موو، از اویه
ده او دنیا، شفاعت گر موو استه

محمد قاصد مهر و وفا یه !؟
محبّت شی مین دل، ده سر موو استه

همو که «برده گوو» را پشت و پر بود
گپای شی راه و بال و پر موو استه

او که مِهر «ولایت» را به موو داد !؟
«غدیر» شی، خوشی یی، اکبر موو استه

از آن پس، شد«امامت» جاری داییم
«ولایت» شی واجب، بل سر موو استه

آل و اولاد شی، مِموو ده دلایی موو
امام مون موو، سر و سرور موو استه

ولادت شی، نویدی «وحدت» موو!؟
قدم شی، پربرکت، ده خیر موو استه

************

دیگه «اوماغ» پیدا شدون «صادق»!؟
«برف شادی» بل پشت و پر موو استه

او که فخر «فقاهت»بود و دانش
او افتخار موو، تاج سر موو استه

هموو«علم و عمل» را یکجی آورد
«معلم»، رهبر و سرور موو استه

«تمدن ساز» اسلام و مسلموو !؟
شاگردون شی، علمبردار موو استه

او که تربیت «انسان» هدف شی
«آدم»ها را استاد، افسر موو استه

«جلوو» کد، رایی ازموو تا قیامت
«مذب» شی عقیده، باور موو استه

ده بیخی راهی رفتوو ره، نشوو داد
امام موو، رهنما، رهبر موو استه

خدا کنه که، رایی موو، امی باشه
رایی«صادق» و«پیغمبر» موو استه

مصطفی خرّمی
سرایش: 18 / 10 / 93
بازنویسی: 6 / 10 / 94