««پیغمبر عشق و صفا !؟»»

به پیشواز میلاد دو نور حضرت «رسول(ص)» و حضرت «صادق(ع)»

ولادت با سعادت آفتاب رسالت، ماهتاب فقاهت و هفته وحدت، گرامی باد.

th

محمد رهبر و پیشوایی موو استه
محمد سرور و مولایی موو استه

ده ای دنیا، هدایت موو، از اویه
تا قیامت دین شی، سنگر موو استه

محمد روشنی بخش دلایی موو
پیغمبر موو، سر و سردار موو استه

دزی دنیا کته کلونی بیخی
ده او دنیا، شفاعتگر موو استه

دزو بالا، تاج سر ملائیک
محبّت شی ده دل، ده سر موو استه

محمد قاصدی مهر و وفایه
دوستی شی جانی موو، باور موو استه

او که «پیغمبر عشق و صفا» بود
مهر اش جاری ده دور و بر موو استه

او که مِهر «ولایت» را به موو داد
ولایت شی واجب، بل سر موو استه

«روز غدیر» امامت، به «علی» داد
غدیر شی، خوشی یی، اکبر موو استه

از او روز پس، «امامت» جاری داییم
ده دل شیشته، که جان پرور موو استه

آل و اولاد شی، مهمانی دلایی موو
امام مون موو، سر و سردار موو استه

ولادت شی امده قد ساز و آواز
قدم شی، پربرکت،  بل سر موو استه

دیگه خوشی امدون «صادق» استه
ابر شادی بل پشت و پر موو استه

نشانی راه رفتوو، تا قیامت
مذب شی ناجی و رهبر موو استه

شیعه بودوو، شیعه صادق مو باشی
امی عقیده و باور موو استه

مصطفی خرّمی

18 / 10 / 93



دیدگاهها بسته شده است.