کویته (جامعه): روزی بعثت، روزی طلوع نور از وادی ظلمت، جهل و نادانی ها، روزی که بعد از مدتها سال کویری خشک سر زمین مکه و مدینه منتظری طلوع خورشید نبوت بسر می بردند و آسمان سبز انتظار قطره های باران رحمت الهی را.

بعثت: روزی بر انگخته شدن نور علم و اخلاق بر جهل و نادانی، روزی شنیده شدن بانگ رسای « إقرأ باسم ربّک الذی خلق، خلق الانسانَ مِن علق، إقرأ و ربُّک الأکرم، الّذی علّم بالقلم، علّم الانسان مایعلم » از میانه ای غار حرا، و روزی بلند شدن صدای « قولو لا اله الله » از کنار خانه ای کعبه، که سالها انتظار شنیدن همچون صدای را داشتن.

بعثت حضرت محمد (ص)، تفسیر چگونه زیستن برای انسان، و تجلی انوار الهی طلوع خورشید درخشان خاتمیت، و نشانه مهرورزی خدا با خاکیان و باران رحمت بی‌‌حد او بر زمینیان است.

در سال چهلم عام الفیل برابر با 610 میلادی، خداوند مردی را مبعوث نمود که اولین کلامش را با خواندن و دانستن شروع نمودند؛ مردی که از میان قبیله ای عرب مشهور به محمد امین و راستگو بودن را به پیامبری بر انگخت.

چنین روزی را همه ساله در گوشه و کنار کره ای خاکی، پیروان و شفتگان آن مرد بزرگ “محمد (ص)” مراسم شادی و سرور برپا نموده و یک بار دیگر، به آن صدای دلنشین « قولو لااله الا الله » لبیک می گویند.

در کویته پاکستان : شهری که نامش را باید شهر خون، قتل، غارت و بی رحمی نهاد! نیز پیروان مکتبی والای اسلام، روزی بعثت را گرامی میدارند.

در جامعه امام صادق (ع) نیز از این روزی بزرگ و با میمنت تجلیل شد و مداحان و بلبلان اشعار و منقبت های زیبا و جان داری را در رسایی مبعث و پیامبر خاتم (ص) خواندن و به شادی و سرور پرداختند.

سخنران محفل: مدیرمسئول جامعه امام صادق (ع) و امام جمعه کویته؛  حجت الاسلام والمسلمین الحاج استاد اسدی بودن؛ ایشان هدف از بعثت و چگونگی آن را بیان نموده و در ضمن سخنانش اشاره نمود: از میان تمام ادیان عالم، و پیام آوران الهی ( پیامبران قبل از پیامبر اسلام) اولین پیام آور و اولین دینی که آغاز کلامش با خواندن و دانستن  علم یادگرفتن آغاز شده است، دین مبین اسلام می باشد و پیام آورش هم حضرت محمد بن عبدالله (ص).

در نخستین روزی که خداوند فرشته ای وحی اش را بر حضرت نازل می نمایند دستور بخواندن و یاد گرفتن می دهد، با آوردن آیه از قرآن کریم؛ « إقرأ باسم ربّک الّذی خلق، خلق الانسانَ مِن علق، إقرأ و ربُّک الأکرم، الّذی علّم بالقلم، علّم الانسان مایعلم» جبرئیل به پیامبر دستور میدهد؛ بخوان بنام پروردگارت که جهان را آفرید و انسان را از خون بسته ای خلق کرد، بخوان که پروردگارت از همه بزرگوارتر است و همان کسی که به وسیله ای قلم تعلیم نمود، و به انسان آنچه را که نمی دانست یاد داد.

^{سوره علق آیه 1 – 5}

دین مبین اسلام یک دین کامل و جامع از میان تمام ادیان عالم بوده و می باشد.

اسلام دین است که در اولین دستورش از فهم، دانای و آموختن سخن می راند، و جهان انسانیت را تشویق و ترغیب به علم آموختن، خواندن و نوشتن می نمایند.

در تمام تاریخ هیچ دین از ادیان الهی کلامش را اینچنین (با خواندن) آغاز نکرده است.

اگر امروزه دانشمندان و متفکران از پیشرفت علم و تکنولوژی و غیره حرف بمیان می آورند، اسلام هزار و چهار صد سال قبل در قرآن همه چیز را برای آینده گان بیان نموده و مردم را برای یاد گرفتن و آموختن دعوت کرده است.

متأسفانه اینکه امروزه یک عده ای بنام اسلام جنایت های را در دنیا انجام می دهند و بنا بدستور اسلام بدترین و فجیع ترین کارها را، همچون قتل و تجاوز و صدها جنایت دیگر اینچنینی را مرتکب می شوند، نام اسلام را در جهان بد نموده و چهره ای واقعی اسلام را دیگر گون ساخته است.

و گرنه اسلام دین صلح، برابری، عدالت و محبت بوده و می باشد، همچنان که پیامبرش، پیامبری رحمت و مهر، برای عالم دنیا و آخرت می باشد. “وَ مَا اَرسَلنَاکَ اِلّاَ رَحمَةٌ الِلعالَمِین”

الحاج استاد اسدی: همچنان اشاره به پیروی از سیره و اخلاق پیامبر اسلام (ص) نموده افزود: اگر ما رفتار و گفتار آنحضرت را در زندگی خود نمونه قرار داده و به آن عمل نمایم دیگر هیچ وقت میان جامعه انسانیت قتل، کینه و کدورت پیدا نخواهد شد.