شبی قدر،  شب که سر نوشت آینده ای انسان ها در آن مقدر شده وبرای یک سال دیگر مهر وامضاء می گردد. همچنان شب ضربت خوردن قرآن ناطق، اسوه ی عدالت، یگانه یاور پیامبر خاتم (ص)، شخصیتی که هیچ گاه غیر از رسول خدا (ص) و دخترنازنین آن حضرت، فاطمه (س)  یگانه بانوی دوعالم، آن شخص را نشناخت. مردی که در دلی شبها، راز واندوهی دلش را با چاه در میان می گذاشت و از نامردهای روزگار با چاه درد دل می کرد.!

او کسی نبود جزء مولای کائنات امیر مؤمنان، یگانه شخصی که قرآن در باره اش به پیامبرش دستور میدهد که ای رسول من “ابلاغ نما آنچه را که از من برای تومیرسد، اگر برای مردم ابلاغ نکردی به منزله ای این است که دینت را کامل نکرده ای” آن پیام چیزی نیست جزء برگزیدن علی (ع) برای جانشینی و ولایت بر انسانهای که همیشه عدالت را خواسته وخواهان اجرای آن می باشند.

در این چنین شب بزرک، با حضور جمع کثری از مؤمنین، اعم از پیرو جوان و زن و مرد، در مسجد جامعه امام صادق (ع) مراسم احیا و شب زنده داری، همچنان مراسم مخصوصی شب نوزدهم قدر و دعا و نیایش برگزارشد، که در ابتداء حجت الاسلام و المسلمین الحاج استاد اسدی مدیریت محترم جامعه، با بررسی نمودن فضلیت ماه مبارک رمضان و شبهای قدر و همچنان شخصیت حضرت علی (ع) در ضمن سخنانش افزود: یکی از فلسفه های روزه گرفتن آگاه ساختن انسانهای سرمایه دار و کسانیکه که همیشه با شکم سیر می خوابند، از حال و روزی انسانهای می باشد که همیشه باشکم گرسنه و خالی بسر برده و هیچ گاهی دیگران از حال وروز آنان خبر نبوده و صبوری آنها را در مقابل گرسنگی و تشنگی درک نمی نمایند.

روزه گرفتن برای انسانها صبر و شکیبای در مقابل گرسنگی و تشنگی را نشان می دهند، که تا چه اندازه انسانهای همیشه سیر، با شکم خالی می توانند در مقابل گرما و سرمای روزگار، مقاومت نموده و تاب بیاورند.!

تا زمانیکه انسان خود گرسنگی و تشنگی را حس نکرده هیچ وقت بفکر دیگران نبوده و از آن ها دست گیری نخواهند نمود، این است که خداوند برای بندگانش دستور روزه گرفتن را داده تا با گرفتن روزه، بیاد انسان های که همیشه با شکم خالی می خوابند افتاده و برای آنها کمک و مساعدتی نمایند.

یکی از چیزهای که روزه گرفتن برای انسان بار می آورند پیدا کردن تقوای و پرهیزگاریست، که اگر انسان تقوا داشته باشد و همیشه پرهزگار باشند، مقام و منزلتش از ملائک و فرشته های مقرب الهی هم بالاتر می باشد و در صورت که تقوا نداشته باشد مقامش از حیوان کرده هم پائین تر بوده و بلکه ازآن هم پست تر خواهند بود، چنانچه قرآن می فرمایند؛ “أُوْلَـئِكَ كَالأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ” (سوره : الاعراف آیه : 17)

مثل همین انسان های وحشی که امروزه در خیلی از جاها، دست به اعمال ضد بشری و انسانی میزند که هیچ حیوانی چنین اعمال و رفتاری را در حق همنوعان خود انجام نمی دهند، بلکه اگر حیوانات بهفمند این گونه اعمال را از خجالت سرش را پائین می اندازند.

ایشان همچنان به شخصیت حضرت علی (ع) اشاره کرده فرمود: حضرت علی (ع)  را جزء پیامبر(ص) و حضرت زهرا (س) بعد از آن کسی شخصیت آنحضرت را درک نکرد و آنگونه که باید علی را میشناخت،  نشناختند.

راه و روش علی همان راه و روش پیامبر (ص) بود، همیشه خواهان بر پای عدالت میان انسانها و اطرافیانش بود که همین عدالتش سبب شد تا عده ای، توطئه ای به شهادت رساندن آن حضرت را راه اندازی نموده و سر انجام آنحضرت را در محراب عبادت، به شهادت می رساند.

زیرا پیروی از حق و بر پای عدالت مشکل می باشد برای هر کسی این تاب و توان نبود که در مقابل عدالت علی (ع) تاب بیاورند و از آن پیروی نمایند.!

حضرت علی (ع) کسی بودند که بارها یپامبر در باره اش سفارش های کرده بود، و آنحضرت را جانشین خود معرفی نموده بود، ولی تمام گفتار و سفارشهای پیامبر در رابطه به آنحضرت بعد ازگذشت سه روز از رحلت شخص پیامبر به بادی فراموشی سپرده شد و حق آنحضرت را عده ای غاصبی، غصب نمود.