«کدی غلام!؟»
٭٭٭٭
در آن دوران، «شوده گان آزره» در واقع «عیاران» مردم هزاره کویته بودند که هرکدام خنجری به کمر داشتند و در واقع نگهبانان مرزهای عفت و نام و ننگ هزاره ها در برابر دیگر اقوام به شمار میرفتند؛ اینان در خارج از منطقه هزاره نشین ممکن بود به هیچ قاعده و قانونی پای بند نباشند؛ اما هرگز بر گرد سفره قوم و مردم خود دست به خیانت نمی زدند!
در آن روزگار حتی رقابت و دشمنی این جماعت بر مردانگی و جوان مردی استوار بود؛ آنان وقتی کار رقابت شان مخصوصا در روزهای عید و بر سر «تات قمار» به دشمنی تبدیل می شد؛ به کمتر از «خنجر بدر کدوو» و حذف فزیکی رقیب در «کدی غلام» رضایت نمی دادند!! برای همین، «کدی غلام» به شهرت فراوان دست یافته بود!
این محل رعب انگیز، گودال عمیقی بود در انتهایی «گلستان تاون» کنونی که در واقع یک «گیل کنه» مهم برای تمام منطقه مری آباد به شمار میرفت؛ از آنجای که زمین های مری آباد سنگزار بوده و خاک اندک آن، اصلا مناسب خانه سازی یا کاه گیل و … نبود، صاحبان «خرگادی»ها روزانه ده ها بار داخل کدی غلام آمده و «خرگادی» های شان را از گیل بسیار مرغوب آنجا پر نموده و به ساکنان مری آباد می فروختند، برای همین روز به روز هم بر عمق و هم بر مساحت و قطر این گودال افزوده می شد.
٭٭٭٭
اکنون در زمانه جدید؛ هم «کدی غلام» محل رقابت «شودگان» عیار پر شده و به جای آن «بلدینگ» های میلیونی از سرمایه داران ساخته شده و هم دیگر از عیاران با غیرت و شجاع خبری نیست که دست به رقابت مردانه بزنند!! در دیگرسو، جای نظام خادم و ارزشمند «سرداری» را؛ «حزب ها و گروه های» رنگارنگ سیاسی گرفته؛ برای همین، شوربختانه نوع «رقابت و دشمنی» جوان مردانه گذشته، جای خود را به رقابت های منفی از نوع «ناجوان مردانه» و شبیه «گروه گرایی»خام، ناسنجیده و جاهلانه هزارستان در چهار دهه پیشتر، داده است!!؟
٭٭٭٭
حدود پنج دهه پیشتر «تنظیم نسل نو هزاره» که در آغازین روزگار تشکیل خود همچون چتر فراگیر برای تحت پوشش قرار دادن تمام هزاره های کویته عمل میکرد و یک مرکز ملی_ مذهبی؛ برای تمام مردم هزاره کویته به شمار می رفت که با نخستین اختلاف میان مذهبی ها و ملی گراهای داخل تنظیم، نخستین انشعاب نیز پدیدار گشت!
با ایجاد ساختمان «جامعه امام صادق(ع)” درست در آن طرف کوچه در همسایگی تنظیم؛ این دو ساختمان به مراکز ملی گرا ها و مذهبی ها تبدیل گشتند؛ اما خیلی زود با انشعاب دیگر در درون تنظیم، جوانان ملی گرای هزاره «انجمن دانشجویان هزاره» (H -S-F) را به وجود آوردند و تب سیاست در دو ساختمان رو به کاهش نهاد بخصوص که بعدها حزب مذهبی «تحریک نفاذ فقه جعفریه» جای خود ره به حزب جوان تر«مجلس وحدت مسلمین» (M-W-M) در عرصه ساست بازی مذهبی ها واگذار نمود.
امروزه «تنظیم و جامعه» هر دو، به مراکز فرهنگی و تحصیلی تبدیل گشته اند که کمترین دخالتی در سیاست و سیاست بازی ندارند.
٭٭٭٭
سال ها بعد حزب هزاره دموکراتیک پارتی(H-D-P) که از درون انجمن دانشجویان هزاره بروز و ظهور نمود؛ با شهادت موسس نام آور خود “شهید حسین علی یوسفی” به اوج شهرت و محبوبیت در میان هزاره ها رسید؛ به ویژه طی سال های اخیر تقریبا اکثریت مردم هزاره به این حزب خالص آزرگی خوشبین بوده و حتی با اشتباهات تلخ سران آن در جریان آخرین انتخابات مبنی بر کاندید یک آدم بی مدرک (کوهزاد) بار دیگر در انتخابات تجدیدی با شور شرکت نموده و کرسی باخته “کوهزاد” را با پیروزی “قادر نائل” برای خود و حزب ایچ دی پی حفظ کردند.
****

متأسفانه امروزه رقابت های دو پارتی مذهبی(ام، دبلیو، ام) و ملی گرا(ایچ، دی، پی) به اندازه ای چندش آور و ناشیانه جاری و ساری است که حتی به گرد رقابت شوده گان «کدی غلام» هم نمیرسند!!؟
درپی حادثه خونبار و غیرانسانی کشتار هزاره های معدن کار مچ؛ بار دیگر رقابت سران هردو گروه اوج گرفت و یکی نقش مدافع درون حکومتی را بازی نموده و آن یکی برنامه «درنه» در کنار پیکر های پاک شهدا را راه اندازی نمود!
سران ایچ- دی – پی که خود را بازنده میدان رقابت می دیدند، از دیگر سو امیدوار به شکست “ام- دبلیو- ام” در شکست تحصن بودند، به جای اینکه وارد میدان شده، خود به عنوان تنها حزب آزرگی خالص میداندار تحصن شده هم رقیب را از میدان بدر کنند و هم خود را در انظار رسانه و خلق بالا بکشند؛ به رقابت بسیار ناشیانه دست زدند:
شهدا را به شهدای پاکستانی و مهاجر تقسیم کردند؛ بیانیه دادند که تحصن کار خانواده های شهدا نیست، بلکه این جماعت به زور به محل درنه کشانده شده اند که از سوی خانواده شهدا فورا تکذیب و رد شد و….!؟
موضعگیری های ناشیانه از این دست، در راستایی به شکست کشاندن تحصن و در نتیجه شکست رقیب برای سران “ایچ. دی. پی” چیزی جز رسوایی بیشتر درپی نداشت و در نهایت، در فضایی مجازی ایشان ره به شدت زیر فشار قرار داد!
تا جایکه اینان مجبور شدند برای کاهش فشار و بازیابی چهره مخدوش شده خود و حزب شان در افکار عمومی هزاره ها، اخیرا جلسه ی را با عنوان «جلسه تعزیتی شهدای مچ» در هزاره تاون بروری راه اندازی نمایند!!
جالب اینجاست که مردم یا به عشق شهدایی مظلوم مچ؛ یا بدلیل خودآگاهی مردمی و شاید هم به دلیل اندک گرایش باقی مانده به “ایچ دی پی” در این جلسه شرکت کردند و سخنان سخنران به خوبی می توانست چهره مخدوش شده این جماعت را تا جای ترمیم کند، که یکی از سخنران در خلال صحبت هایش سخن ناسنجیده و توهین آمیزی نسبت به امام زمان(عج) ایراد نمود که تمام زحمات ایچ دی پی را برباد نموده و کار به جای رسید که «گزگ» بدست رقیب دیرینه خود در “ام. دبیلو. ام” داده و آنان این توهین را در بوق کرنا نموده و تمام رسانه ها و مجالس و مساجد را پر نمودند!
٭٭٭٭
به نظر میرسد؛ این رقابت ناجوان مردانه میان حزب مذهبی «مجلس وحدت مسلمین» و گروه ملی گرایی «هزاره دموکراتیک پارتی» با طعنه و تنکری های از نوع پاس کندو، به یک بازی ناشیانه و کودکانه بیشتر شبیه است تا به یک رقابت سالم سیاسی که بدون شک ناشی از خامی سیاست بازان این دو حزب است که انگار جز این راه دیگری برای رقابت نمیشاسند!!؟
بدون شک؛ اینجا شهدا، خانواده شهدا، آزره و آزرگی و یا دفاع از مذهب و آزره از طرف دو گروه رقیب در حد یک شعار بیش نیست و هر دو طرف مرتب آب را گیل آلود میکنند که از آن ماهی مقصود را گرفته از یک سو خود را آغی پاک داموو نشان داده و بدین سان آینده سیاسی خود را در دید مردم ترمیم کنند و در سوی دیگر گروه رقیب را عامل تمام رسوایی و بدبختی مردم آزره کویته معرفی نمایند.
٭٭٭٭
وقتی چنین رقابت ناجوان مردانه ای را امروزه شاهد هستی، بی اختیار به یاد «شودگان کدی غلام» می افتی و به روح آن رقیبان جوان مرد درود میفرستی؛ رحمت حق نثار روح آن عیاران باد.
٭٭٭٭٭
م. خرّمی
دوم دلو 1399