«سیزدهمین روز »
******
از گذشته های دور بر اساس یک سنت دیرینه، برای شخص تازه وفات یافته سه روز فاتحه می گرفتند و در پایان سومین روز آخوند منطقه دعای مخصوص و طولانی تر نموده و در آخر با «جم نمودن» یک «تشک» یا با «چپه نمودن یک تکیه»، به صاحب مصیبت سرسلامتی گفته و این گونه «گیلیم غم» شخص متوفی جم میشد!!
****
بعدها همین سنت نیک در عزاداری عاشورا نیز به کار برده شد و این گونه مجلس عزاداری یا «خاندوو» در محرم های دوران کودکی مان، تا «سیزدهمین روز» محرم یعنی سه روز پس از شهادت حضرت سید الشهدا و یارانش ادامه می یافت و در روز «سیزده محرم»با اعلان مراسم «نان گرم» آخرین جلسه عزاداری برپا و در پایان با تقسیم نان گرم و بعضا «ویی تو» از عزاداران پذیرایی و این گونه «گلیم» عزایی امام نیز «جم» می شد!!
****
«سیزدهمین روز» از ایام سوگواری حضرت سیدالشهدا، و روز «جم شدوون گیلم» عزایی امام و یارانش، بر همگان تسلیت باد.
*****
م. خرمی
سیزدهم محرم الحرام 1444