کشتار کودکان در غزه

 به بهانه روز جهانی قدس!؟(1)

سخن نخست: این روزها در فضایی مجازی بحثها و جدل های گاه شدیدی میان قلم بدستان هزاره در جریان است. برخی معتقد اند که ما را چه به فلسطین و اسرائیل، وقتی میلیون ها عرب که با فلسطینی ها همخون، همنژاد و هم مذهب اند، بی خیال و خاموش نظاره گر کشتار هم نژاد شان بوده و هیچ واکنشی نشان نمی دهند؛ ما که هیچ نوع اشتراکی خونی، نژادی و مذهبی با فلسطینی ها نداریم برای چه «کاسه از آش داغتر» شده و سنگ دفاع از فلسطینی ها را به سینه بکویم؟! اما، بعضی دیگر؛ معتقد اند که دفاع از مظلوم وظیفه دینی و مذهبی ماست! اگر میان هزاره ها و فلسطینی ها هیچگونه اشتراکی وجود نداشته باشد، فقط اشتراک انسانی کافیست که از ستمدیده دفاع کنیم و در برابر ستمگر باسیتم!؟

حملات بر غزه

پرسش های اساسی

ریشه های منازعه عرب ها و اسرائیل به کجا باز میگردد؟ چرا عربهای همخون و همنژاد و هم مذهب در برابر کشتار فلسطینی ها خاموش اند؟ چرا دنیای غرب و در رأس آنها امریکا با تمام توان از اسرائیل حمایت میکنند؟ اهمیت مذهبی سرزمین فلسطین برای مسلمانان تا چه پایه است؟ آیا قضیه اشغال فلسطین تنها مناقشه فلسطین و اسرائیل است؟ یا مناقشه عرب ها و اسرائیل است؟ یا مناقشه مسلمانان و اسرائیل است؟ اصلاً روز قدس کی و چگونه و با چه هدفی بوجود آمد؟ چرا هزاره ها در راهپیمایی روز قدس شرک کنند؟ آیا شرکت هزاره ها در روز جهانی قدس در صورت خطر انتحار و انفجار، بازهم لازم است؟

این قلم در نظر دارد که با رعایت بی طرفی کامل، در سدد پاسخگویی به پرسش های بالا برآمده و با توجه به اوضاع پیچیده و خطرناک کنونی جهان اسلام، ناچار ریشه های بحران فلسطین را مورد بررسی قرار داده و با توضیح کافی و کامل در نهایت قضاوت را بخود خوانندگان واگذار کند.

ریشه های بحران فلسطین!؟

گرچه تشکیل دولت یهود بعد از جنگ جهانی اول در جای نامشخص از دنیا، در سرلوحه یهودیان اروپا و امپراتوری بریتانیا قرار داشت. اما، با توجه به سابقه ذهنی و مذهبی یهودیان در مورد سرزمین فلسطین، جنبش صهیونیزم تلاش داشت که این دولت حتما در سرزمین فلسطین تشکیل شود. سرانجام با حمایت های مادی و معنوی بریتانیا، درست در روزیکه انگلستان پایان قیومیت خود را در فلسطین اعلان کرد در همان روز(14 می 1948) دولت یهودی اسرائیل در بخشی از فلسطین اعلان موجودیت نمود.

ایجاد کشور اسرائیل گرچه در آغازین روزها فقط به مناطق عمدتاً یهودی نشین، محدود می شد. اما، طولی نکشید که حملات جوخه های مرگ از افراطی های صهیونیستی تشکیل و حملات وحشیانه با هدف ایجاد ترس و هراس و فرار عربها؛ به مناطق عرب نشین آغاز گردید. حملاتی که خشم عرب ها و کشور های عربی را در پی داشته و عربها را به واکنش واداشت. تشکیل جبهه آزادیبخش فلسطین(ساف) برای دفاع از مناطق عربی با حمایت اکثریت جهان عرب مواجه گردیده و سرانجام کشورهای عربی را به رویاروی مستقیم با اسرائیل کشاند. تقابلی که نتایج مرگباری را برای عربها و کشور های عربی به ارمغان آورد.

مهمترین تحولات بحران فلسطین!؟

1)     تشکیل دولت یهودی اسرائیل 14 می 1948 در بخش های جنوبی سرزمین فلسطین .

2)     نخستین جنگ رسمی اعراب و اسرائیل از ماه مه 1948 تا ژوئیه 1949؛ نتیجه: شکست اعراب .

3)     حمله اسرائیل بعد از اعلان ملی شدن کانال سوئز از سوی مصر، در سال 1956؛ پیروزی نسبی مصر در پذیرش ملی شدن کانال سوئز و پایان جنگ .

4)     جنگ شش روزه اعراب  اسرائیل از 5 ژوئن تا دهم ژوئن 1967؛ شکست خفت بار اعراب، پیروزی درخشان اسرائیل، در این جنگ بار اصلی جنگ بر دوش کشورهای مصر، سوریه، اردن و عراق قرار داشت. اما، بسیاری از کشور های عربی همچون: سعودی، تونس، سودان، مراکش، الجزایر، لیبی و کویت نیز رسماً با اسرائیل اعلان جنگ داده و با کمکهای مادی و معنوی به کشور های خط مقدم عربی وارد جنگ شده بودند.

پیروزی های اسرائیل و شکست اعراب!؟

نتایج جنگ شش روزه، برای عرب ها ویرانگر و برای اسرائیل بسیار درخشان و ثمربخش بوده است:

الف- وسعت خاک اسرائیل با تصرف سرزمین های جدید به سه برابر افزایش یافت.

 ب- بخش های از صحرای سینا به اضافه کنترل نوار غزه از مصر؛ کرانه باختری و قدس شرقی از اردن؛ بلندی های جولان از سوریه؛به زیر کنترل اسرائیل درآمد.

ج- به میلیون ها مهاجر فلسطینی به سرزمین مادری اجازه بازگشت داده نشد و آنها به ناچار در کشورهای مصر، سوریه، لبنان و اردن در اردوگاه ها اسکان یافتند که تا کنون با همان هویت فلسطینی در این اردوگاه ها زندگی می کنند.

جنگی دیگری در سال 1973(جنگ اصطکاک یا یوم کیپور) باردیگر از سوی اعراب برای ترمیم غرور پایمال شده و بازپس گیری سرزمین های اشغال شده از سوی اعراب به راه افتاد که باز شکست خفتبار عرب ها را در پی داشت.

ادامه دارد … .