کویته (جامعه): محرم ماه پیروزی خون برشمشیر و حق بر باطل، همه ساله و قتی که ماه محرم می رسد، محبان اهلبیت از هر قشر وطایفه ای که هستند غم زده شده و سیاه می پوشند، مجالس عزا وسوگواری بنام اباعبدالله الحسین (ع) و خاندانش برپا می نمایند.

شهر کویته، نیزهمه ساله چند روز قبل از فرا رسیدن ماه محرم مساجد و تکیه خانه ها واکثری خانه ها را سیاه پوش نموده و آماده ای عزا داری می نمایند.

در حوزه علمیه جامعه امام صادق نیز طبق هر سال مجلس عزای امام حسین (ع) از شب اول محرم شروع شد.

شب گذشته که مصادف با شب دوم محرم الحرام بود، مجلس عزا وسوگواری امام حسین(ع) از ساعت 9:00 شب با سخنرانی یک تن از علمایی اردو زبان در جمع از مؤمنان و عزا داران اباعبدالله  آغازشد.

ایشان در باره ای فضیلت و اهمیت برپا نمودن مجلس عزای اباعبدالله اشاره کرده و گفت : همچنان که پیامبراسلام (ص) فرموده است؛ « حسین ازمن است و من از حسین » ما باید کوشش نمایم که با بر پا نمودن همچو مجالس برای امام یاد آن حضرت را زنده نگهداشته و نگذاریم که با کوشش دشمن که از اول سعی بر محو نمودن نام امام حسین (ع) از تاریخ بشریت را داشتن و امروزه هم تلاش می کنند که جلو گیری از این گونه مجالسی را نمایند، یاد و خاطره کربلا و قیام امام حسین به باد فراموشی سپرده  شده و از یاد مان برود. دشمن همیشه سعی وتلاشش براین بوده که مجالس عزای اباعبدالله یا هیچ برگزار نشود و یا هم کم رنگ شوند، ولی ما باید با حضور خود در چنین مجالس ها نشان دهیم که یاد وخاطره ای کربلای امام حسین را هیچ کسی نم توانند که از ما بگیرند.

حجة الاسلام الحاج استاد اسدی مدیر محترم جامعه امام صادق (ع) و امام جمعه شهر کویته، نیز در جمع از عزا داران ابا عبدالله الحسین (ع) با مطرح نمودن یک سوال که چرا ما همه ساله مجلس عزا برای امام حسین (ع) می گیریم و ماه محرم را به سوگواری و یاد حسین، یاران و اهلیبتش می نیشنیم؟!

ایشان در جواب این سوال افزود : همان طور که جسم، شکم و حرکات انسان نیاز به یک انرژی دارد تا که انسان بتوانند حرکت نمایند و یا اینکه نفس بکشند و…. رو ح انسان نیز نیاز به انرژی و یک  نیروی دارد که بتواند آن را به پراوز در آورده وبه آن مقام که شایستگی انسان هست به آنجا برسانند؛ که آن مقام چیزی جزء نمایندگی خداوند در روی زمین نمی تواند باشد. و یکی از راه های که انسان های آزاده را به آن مقام می رسانند همین مجالسی برای امام حسین هست، چون حسین (ع) خودش آزاده بود و آزاده زیستن شعارش؛ آمر به معروف خودش بود و مبارزه با منکرات و فحشا کارش.

ما اگر همه ساله ماه محرم را مجلس عزا به نام ویاد قیام کربلا به سرکردی سرور و سالار شهیدان حسین بن علی (ع) برگزارمی نماییم علتش این است که با یاد و نام حسین، شعار آزاد زیستن آن حضرت را در جهان زنده نگهداریم و نگذاریم که دشمنان این صدا را خاموش نموده وازبین ببرد.

هدف ما از برگزاری چنین مجالسی برای امام حسین همان هدف امام هست که امر به معروف ونهی از منکر می باشد، تا که این هدف فراموش نشده واز بین نرود.

درواقع همچو سوالات به اذهان افرادی پیدا شده و مطرح می شود که علم و آگاهی از قیام ابا عبدالله و علت آن، نداشته و نمی دانند، بطور قطع چنین افرادی، وقتی که راه برای شان مسدود شد و جواب درستی را نیافت؛ برگذاری همچو مجالس را رواجی دانسته و به آن اهمیت نمی دهند.

اگر آنها بدانند  که هدف امام حسین اجرای عدالت و آزادی به معنای واقعی اش در روی زمین بوده وهست دیگر همچو سوال ها را مطرح نخواهد کرد. متأسفانه امروزه عده ای بنام روشن فکر و … می آیند با همچو سوالات شان اذهان عده ای دیگر از مردم را که سواد ندارن، خراب نموده و آنها را نیز از شرکت در مجالس سوگواری و یاد بودی از مراسم عاشورا و نهضت حسینی منع می کنند.

همچنان برادران اهل سنت وجماعت : آنهای شان که آگاهی از گفتار پیامبر دارند درباره امام حسین، آن حضرت را قبول دارند وبرایش احترام می گذارند. که در حقیقت روی گپ و سخن من هم به آنهای است که دین را و مذهب را قبول دارند، نه به آنانیکه پا بند به دین و مذهب نیستند.

هدف اباعبدالله : اجرای امر به معروف و نهی از منکر بوده و اصلاح جامعه ای بشریت؛ همچنان که قرآن می فرماید : کُنْتُمْ خَيْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ تَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ لَوْ آمَنَ أَهْلُ الْکِتَابِ لَکَانَ خَيْراً لَهُمْ مِنْهُمُ الْمُؤْمِنُونَ وَ أَکْثَرُهُمُ الْفَاسِقُونَ‌ ⁽¹¹⁰⁾

(شما بهترين امتى هستيد كه براى مردم پديدار شده‏ايد : به كار پسنديده فرمان مى‏دهيد ، و از كار ناپسند بازمى‏داريد ، و به خدا ايمان داريد . و اگر اهل كتاب ايمان آورده بودند قطعاً برايشان بهتر بود ; برخى از آنان مؤمنند و [ لى ] بيشترشان نافرمانند .﴿آل‏عمران‏، 110﴾ )

اول ما باید خود امر به معروف ونهی از منکر را بدانیم و بعد از آن پیروی کنیم، مسئله امربمعروف ونهی از منکر از اهمیت خاصی برخوردار می باشد که قرآن می فرماید: شما بهترین امت هستید که مردم را به کار نیک امر نموده واز کارزیشت ونا پسند منع می نمایید.

در واقع شهادت امام حسین هم بخاطر همین مسئله امر بمعروف ونهی از منکربود، نه بخاطر کرسی ریاست و جاه طلبی.

ریاست برای معصومین ما به اندازه ای بال مگس هم ارزش نداشته و ندارند، همچنانکه امام علی (ع) می فرماید حکومت برای من به اندازه ای (بینی زدن بز) هم ارزش نداشته وندارند، مگر اینکه بتوانم حق را از ظالم بستانم.

ابا عبدالله هم همین قسمی بود در رابطه با حکومت.

اباعبدالله الحسین (ع) خودش می گوید که من برای ریاست و جاه طلبی طرف کربلا نیامدم بلکه برای اصلاح در امت جدم آمده ام.

آنهم در زمان شخصی همچون یزید؛  که می خواست با حکومت کردنش آیین ناب محمدی (ص) را از بیخ برچیده و نابود سازد، امام حسین در همچو زمان و موقع حرکت نموده و ملت را بیدار ساخت.

در أخیر هم مجلس با روضه ودعای ایشان خاتمه یافت.