توصيه به تقوي:
حجت الاسلام والمسلمین استاد اسدی در خطبه های نمازعبادی سیاسی جمعه ضمن سفارش به تقوای الهی و تبعیت نکردن ازشیطان وهوای نفس فرمودند: تقوای الهی است که باعث روسفیدی انسان در دنیا و آخرت می شود ، یکی از عواملی که در انسان ایجاد تقوی می کند و به اعضاو جوارح خود مسلط می شود ، تقوی و یاد مرگ است . هرچه در دنیااست پایان یافتنی است و هر کس که به دنبال دنیاست نابودشدنی است . دنیا جذابیت دارد و باید به حقیقت دنیا توجه کنیم! امیدواریم درپرتو تقوا به کمال و سعادت و آرامش دست پیدا کنیم!
موضوع سخنان خطبه های نمازجمعه: علم عامل شناخت است:
امام صادق(ع) میفرمایند: وجدت علم الناس كله في اربع:اولها ان تعرف ربك والثاني:ان تعرف ماصنع بك والثالث:ان تعرف ما ارادمنك والرابع ان تعرف مايخرجك من دينك. حضرت مي فرمايند: تمام علم ودانش مردم را در چهار كلمه پيدا كردم. «أولها أن تعرف ربك»: اولين علم و دانشي كه انسان بايد آن را بياموزد، معرفت رب و پروردگار است. بنابراين اولين دانش و سخني كه بايد فرا بگيريم شناخت خداوند است.
سپس استادحوزه ادامه دادند: «الثاني: أن تعرف ما صنع بك» دومين علمی كه انسان ها بايد آن را فرا بگيرند، اين است كه معرفت پيدا كند و بشناسد، خداوند براي تو چه كار كرده و چه نعمت هايي به تو عطا كرده است، بايد بدانيم نعمت هايي كه خداوند در اختيار بشر قرار داده، چنان فراوان است كه از آن، به نعمت هاي بي حساب و بي شمار و غيرقابل احصاء ياد مي كند. انسان بايد ابتدا نعمتهاي خداوند را بشناسد، تا بتواند در تمام مراحل شكرگذار و سپاسگذار نعمتهاي خداوند باشد، اما شيطان در همه حال انسان را فريب ميدهد تا كفران نعمتهاي الهي را كنيم.
الثالث: «أن تعرف ما أراد منك» سومين علمی كه انسان بايد آن را فرا بگيرد اينكه بشناسد خداوند چه چيز از انسان مي خواهد، يعني بداند كه خداوند از بندگان خودش چه خواسته اي دارد.
بايد چه كاري انجام دهيم كه غافل از اين نعمت هاي الهي نباشيم. خداوند به هر كسي عنايتي دارد، مشغول هر كاري هست بايد در آن كار،غافل از اراده و خواسته خداوند نباشد.
پس اولين مرحله از آموختن علم جستجوي حقيقت عبوديت است، سپس وقتي كه حقيقتاً بنده خدا شديد آن موقع نور علم در دل شما قرار ميگيرد.
استاد حوزه علميه در ادامه گفت: آنچه براي ما اهميت دارد، اينكه بدانيم چه زماني انسان به مقام عبوديت مي رسد؟
در پاسخ به اين سوال مهم بايد گفت: شخص بايد در باطن خودش سير نمايد و نفس خود را محاسبه و مواظبت كند.
محاسبه نفس : كارهاي روزانه خود را محاسبه كند كه چند كار منفي و چند كار مثبت انجام داده است.
اين معنا مهمتر و بهترين راه براي سير در باطن است، اينكه در ضمن محاسبه كارهاي روزانه خود، ريشه يابي كند كه چرا اين كار منفي و گناه از او سر زده است و بعد از دانستن ريشه انحراف و گناه، به درمان آن بپردازد. بنابراين راه و طريق روشن و واضح است و ما ميتوانيم از راه تعقل و تدبر در روايات و احاديث وارده از معصومين عليهم السلام، به خواسته و اراده خداوند تبارك و تعالي نسبت به خود پي ببريم و به آنها عمل كنيم.
آخرين كلام امام صادق عليه السلام اربع: «ان تعرف ما يخرجك من دينك» چهارمين علمي كه انسان بايد بشناسد و فرا بگيرد، اينكه بداند چه چيز تو را از دينت خارج ميكند. آنچه تو را از دین و اعتقاداتت منحرف می کند را بشناسی ، یعنی آسیب شناسی کنیم .دین داری خود را که چه خطراتی دین من را تهدید می کند و به گمراهی سوق می دهد .
