خاندان رفیعی، خانواده‌ای عربی علوی حسینی موسوی از فرزندان سید ابراهیم عسکری ابن سید موسی ابو سبحه بن سید امیر ابراهیم مرتضی بن امام موسی کاظم (ع) و بر اساس اسناد و مدارک سادات خاندان الرفیعی تولیت آستان مقدس حیدری (مرقد امام علی ع) را در نیمه دو قرن یازدهم هجری بر عهده داشته است.
سید رضوان کلیدار، فرزند مرحوم سید حسین رفیعی که خاندانی مشهور در نجف بوده و از آنجا که تولیت آستانه علوی سال‌ها در این خاندان قرار داشت به «کلیدار» شهرت یافته‌اند و از آن جا که مقام تولیت همواره در حدود چهار قرن اخیر، ارثى بود، تولیت‌هاى برجسته گاه تا دو قرن این شرف در خاندانشان باقى مى‌ماند.
خاندان رفیعی، خانواده‌ای عربی علوی حسینی موسوی از فرزندان سید ابراهیم عسکری ابن سید موسی ابو سبحه بن سید امیر ابراهیم مرتضی بن امام موسی کاظم (ع) و بر اساس اسناد و مدارک سادات خاندان الرفیعی تولیت آستان مقدس حیدری (مرقد امام علی ع) را در نیمه دوم قرن یازدهم هجری بر عهده داشته است. همچنین این خاندان ریاست اتحادیه بزرگان شهر نجف اشرف را بدست داشته‌اند.
اما نامگذاری این خاندان به نسبت دادن ایشان به جد این خاندان، سید محمد که در «بادیه _الرفیع» که در میان استان‌های قادسیه و ذی قار و واسط واقع است و در آن قبایل بادیه نشین رفیع عنزی ساکن هستند، زندگی کرده است باز می‌گردد. سید محمد، دختر یکی از رؤسای قبیله رفیع به نام غنیم‌بن‌بقال‌بن‌طربوش را به همسری گزید و بعد از این‌که وی به نجف آمد همانند دیگر عموزاده‌هایش به سید رفیع مشهور شد. او فرزندان خویش را «الرفیعیین» (رفیعی‌ها) نام نهاد و نام خاندان الرفیعی از این‌جا سرچشمه می‌گیرد.
سید حسین کلیدار از شخصیت‌هاى قرن اخیر و تولیت حرم علوى را عهده‌دار بود. سید حسین فرزند سید عباس فارغ‌التحصیل دانشکده حقوق عراق در سال ۱۹۵۳، پس از پدر در سال ۱۹۶۲ میلادی جایگاه تولیت آستان علوی را بدست آورد. وی مجلسی را تشکیل داده بود که غالبا شاعران و ادیبان و بزرگان در آن گرد هم می‌آمدند، همچنین او دارای کتابخانه‌ای بود که کتاب‌های ارزشمندی را در بر داشت.
پس از درگذشت مرحوم سید حسین، فرزندش سید حیدر کلیدار، تولیت را عهده‌دار شد که پس از سقوط نظام بعث، بصورت ناجوانمردانه در صحن حیدری به شهادت رسید.
در پس او دکتر سید رضوان کلیدار، مدت کوتاهى عهده‌دار این خدمت و تولیت آستان علوى را بر عهده داشت. براى تجلیل از خاندان وى و تجدید عهد و از آنجا که مدتى بود نامبرده را ندیده بودم، فرصت را غنیمت شمرده و به منزل او در حی السعد رفتم.
شخصیت‌هاى گوناگون از نجف در خانه‌اش حضور داشتند که با سپرى کردن ساعتى از زمان و سخن گفتن با وى و دیگر شخصیت‌هاى حاضر در مجلس و دیدار از آلبوم عکس خاندان رفیعی، که عکس‌های بس گرانبهایی را در خانه و دیوانیه آل رفیعی کلیدار ذخیره نموده بودند، خانه او را به سوى حرم مطهر ترک نمودم. وى همچنان لباس شرف و خادمى آستانه را که از نیاى خود به ارث برده است بر تن داشته و از شخصیت خاصى برخوردار است.
سید حسین و برادرش سید عباس در سال‌های ۱۹۶۰ میلادی
مرحوم سید حسین کلیدار در مجلس رسمی
سید عباس کلیدار، درب ضریح مطهر را گشوده و قرآن خطی دستنبشته امیرالمؤمنین (ع) بسال ۴۰ هجری را به ملک فیصل دوم نشان می‌دهد.
مرحوم شهید سید حیدر کلیدار
