پنجمین روز از ماه جمادی الاول در خانه ولایت غنچه ای رو به آسمان عشق می شکفد و او را «زینب» نام می نهند، و این مولود مبارک آن خانه کوچک و گلین باغبان عشق را سرشار از عطر خویش می کند.

از این رو خبرنگار ابنا به مناسبت سالروز فرخنده میلاد حضرت زینب (س)، با «آیت الله سید محمد حسین میرسجادی» استاد درس خارج حوزه علمیه تهران و نوه زعیم بزرگ شیعه مرحوم آیت الله العظمی سید ابوالحسن اصفهانی، به گفت‌وگو پرداخته که ضمن تبریک سالروز میلاد حضرت زینب (س) مشروح این گفت‌وگو در ادامه از نظر می گذرد.

ابنا: علت نام گذاری حضرت زینب(س) به این نام چه بود؟

-بنا بر مشهور روایات حضرت زینب(س) در پنجم جمادی الاول متولد شدند و بر طبق بعضی از روایات اسم حضرت زینب(س) به دستور خداوند صادر شد و جبرئیل این نام را از سوی خداوند برای پیامبر(ص) آوردند. در حقیقت زینب مرکب از “زین” و “اب” است؛ یعنی زینت پدر.

و نکته دیگر اینکه از آنجایی که در نام امام حسن(ع) و امام حسین(ع) از سوی خداوند متعال نام گذاری شده است، نام گذاری حضرت زینب(س) نیز از سوی خداوند متعال بوده است و ایشان نیز در نام گذاری با حسنین، این وجه مشترک را دارند.

ابنا: جایگاه و شأن و مقام حضرت زینب(س) در بین اهل بیت(ع) چگونه بود؟

-درباره مقام حضرت زینب(س) باید گفت که امام سجاد(ع) که امام معصوم است، درباره عمه جانشان حضرت زینب(س) می فرماید: «أنْتِ بِحَمْدِ اللَّهِ عَالِمَةٌ غَيْرُ مُعَلَّمَةٍ فَهِمَةٌ غَيْرُ مُفَهَّمَة‏»؛ یعنی حضرت زینب(س) دارای علم لدونی است؛ آن علمی که مخصوص معصومین هست را حضرت زینب(س) دارا است و این نشان می دهد که حضرت زینب(س) دارای مقام عصمت بوده است که امام معصوم درباره مقام ایشان چنین می فرماید.

و دیگر اینکه حضرت زینب(س) وقت اسارت در کوفه با یک کلام و دستور آن حضرت همه مردم و حاضران مجبور به سکوت می‌شوند. به نحوی که حضرت زینب (س) به مردم اشاره کردند که ساکت شوید و ناگهان نفس ها در سینه ها حبس شد و حتی زنگ شتران از صدا افتاد، و سپس حضرت آن خطبه تاریخی را در آن وضعیت اسارت خواندند.

و این در واقع یک امر ولایتی بوده است که در باب ولایت تکوینی است، که حضرت چنین ولایتی را داشته است و می توانیم بگوییم حضرت زینب(س) هم دارای مقام عصمت بوده و هم دارای ولایت تکوینی بوده است.

ابنا: نقش حضرت زینب(س) در قیام عاشورا و رسیدن امام به اهدافشان چه بود؟

-مسلماً در قیام عاشورا حضرت زینب(س) نقش بسیار مهمی داشته اند. شعر معروف آن شاعر که می گوید: کربلا در کربلا می ماند اگر زینب(س) نبود، نشان نقش مهم حضرت زینب(س) است. بنابراین اگر حضرت زینب(س) نبود نام و اثری از کربلا باقی نمی ماند و حضرت زینب(س) باعث شد که نام کربلا حفظ شود و به کربلا و قیام امام حسین(ع) عظمت داد.

و گرنه حضرت زینب(س) اگر نبود نامی از کربلا نمانده بود و به طور کلی نام کربلا و قیام امام حسین(ع) برای همیشه از بین رفته بود و حتی اسلام واقعی نیز از بین رفته بود و چیزی از آن اسلام واقعی باقی نمانده بود.

ابنا: مهمترین علت الگوبرداری از سیره و زندگی حضرت زینب(س) چیست؟

-حضرت زینب(س) تربیت شده چهار معصوم و در زیر نظر این چهار معصوم تربیت شده است و چه انتظاری باید از این بانو داشت غیر از اینکه او از بهترین بانوان و تربیت شده بهترین مخلوقات است و قطعا چنین شخصیتی باید الگوی زنان باشد.

خصوصا بانوان باید حضرت را الگوی خود قرار دهند و بدانند او دختر و تربیت شده فاطمه زهرا(س) است و اگر بخواهیم بگوییم تربیت شده پنج معصوم است دور از اشکال نیست، چرا که حضرت زهرا(س) نیز معصوم است و حضرت زینب(س) تربیت شده چنین مادری است. بنابراین چنین خانمی که چنین تربیت شده باشد، یقینا غیر از اینکه او الگو باشد چیز دیگری نمی توان گفت.

ابنا: با توجه به اینکه روز میلاد حضرت زینب(س) روز پرستار نام گذاری شده چه توصیه ای در این روز به پرستاران دارید؟

-در دوران اسارت و بعد از حادثه عاشورا، حضرت زینب(س) به نحوی پرستار امام معصوم حضرت زین العابدین(ع) بودند و از ایشان پرستاری می کردند و همینطور مراقب دیگر اسرا و کودکان و زنان نیز بودند و در این وضعیت اسارت آن خطبه های سرنوشت ساز را در این حالات روحی خوانده اند.

بدین منظور دو توصیه را به پرستاران دارم که این روحیه پرستاری را از حضرت زینب(س) کسب کنید و زینب گونه از بیماران پرستاری کنید و بدانید جایگاه و نقش شما نیز بسیار مهم است و شما نیز باید بدانید روز میلاد چه شخصیتی برای شما انتخاب شده که باید شان و منزلت آن حضرت را حفظ کنید.

و توصیه مهمی که به پرستاران داریم اینکه ما از پرستاران انتظار داریم احکام شرعی خودشان را خصوصا احکام مرتبط با شغل پرستاری را کاملا متوجه باشند، و برای پرستار نسبت به رعایت مریض و پرستاری از مریض یک احکامی شرعی است که اول باید کاملا آن را مراعات کنند و از حضرت زینب(س) الگو بگیرند و بدانند رفتار و کار آنها در مقام پرستاری به نحوی نباشد که شرمنده حضرت زینب(س) نشوند، خصوصا که روز میلاد ایشان را به نام روز پرستار نامیده اند.

ابنا: جایگاه حضرت زینب(س) در نزد علما وبزرگان حوزه، خصوصا جد بزرگواراتان مرحوم آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی چگونه بود؟

-علما و بزرگان همواره احترام خاصی به مقام و منزلت حضرت زینب(س) داشتند و دارند و آنچه بنده مشاهده کردم و به یاد دارم همه نسبت به مقام حضرت زینب(س) ارادت عجیب و خاصی داشتند.

بنده آنچه را از علما و مرحوم جدمان آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی دیدیم، این بود که در وقتی در سخترین اوقات قرار داشتند و مشکلات به آنها رو کرده بود، آن بزرگان فوراً به حضرت زینب(س) متوسل می شدند و ایشان باب الحوائجی بودند که سریع باعث برآورده شدن حاجات می شد. و ما همواره این توسلات به حضرت زینب(س) را در سیره علما و بزرگان مشاهده می کردیم.

-ابنا: آیا کرامتی از حضرت زینب(س) را شخصا یا به نقل از اساتیدتان مشاهده یا شنیده اید؟

خودم در اولین سفر زیارتی به حرم مطهر ایشان صحنه ای را به چشم مشاهده کردم؛ آن سال اولین سفری بود که به زیارت حضرت زینب(س) مشرف شدم، در آن زمان وقتی بود که اطراف ضریح را داربست زده بودند و داشتند سقف حرم را آیینه کاری می کردند و افرادی هم از ایران آمده بودند و مشغول این آیینه کاری بودند.

من در آنجا بودم که مهندسی غیر مسلمان که عمدتا مسیحی بود او با کفش می خواست روی این داربستها برود و آن بالای سقف حرم را ملاحظه کند، و آنجا هر چه به او گفتند این مکان مقدس است با کفش وارد نشوید و به او گفتند کفش خود را در بیاورید، این مهندس گوش نکرد و احترامی نگذاشت و با کفش وارد شد و با همان کفش ها به بالای داربست رفت و من هم آنجا حضور داشتم و این صحنه را با چشم می دیدیم که تا اینکه این مهندس با کفش وارد شد و بالای داربست رفت، بلافاصله از همان بالای داربست افتاد و مغزش متلاشی شد و مُرد.

ابنا: بزرگداشت حضرت زینب(س) و اهل بیت(ع) در ایام وفات و ولادت آنها چه اهمیتی دارد؟

-اصلا به طور کلی این زنده نگهداشتن تاریخ اهل بیت(ع) به مناسبت های وفات یا ولادت، ابتدا برای خود انسان اثرات مفیدی دارد و باعث اجابت دعا و برآورده شدن حاجت و رسیدن انسان به مقامات معنوی می شود.

علاوه بر آن این زنده نگهداشتن اهل بیت(ع)، زنده نگهداشتن اسلام است که اگر نام این بزرگواران زنده نگهداشته نشود از اسلام هم چیزی باقی نمی مانند، و نام این بزرگوران است که اسلام را زنده نگهداشته و پایه های اسلام نام این بزرگواران است که یکی از آن بزرگوارن، حضرت زینب(س) است.

ابنا: چه توصیه ای به مداحان و روضه خوانان جهت استفاده از اشعار مناسب درباره حضرت زینب(س) دارید؟

– گویندگان از جمله روضه خوانان، مداحان و شاعران یک وظیفه کلی دارند که درباره حضرت زینب(س) و دیگر اهل بیت(ع) متوجه باشند از چه ادبیاتی استفاده می کند.

نباید جوری سخن گفت یا شعری سروده و خوانده شود که اهانتی به مقام شامخ حضرت زینب(س) و دیگر معصومین داشته باشد، بلکه باید تمام حدود و حقوق را در سخنانشان در نظر بگیرند و و در انتخاب اشعار دقت کافی از این منظر داشته باشند.

ابنا: چه توصیه به خانواده جهت نام گذاری دختران به نام حضرت زینب(س) دارید؟

-بحمدالله الان میان شیعیان نام گذاری دختران به اسم مبارکه حضرت زینب(س) وجود دارد و شیعیان تا اندازه ای درک دارند که نسبت به این نام های اهل بیتی در نام گذاری فرزندانشان استفاده کنند و چه خوب است در این ایام میلاد حضرت زینب(س) چنانچه شیعیان مولودی دختر نصیبشان شد، آن مولود را به نام حضرت زینب(س) نام گذاری کنند.

ابنا: نکته پایانی اگر توصیه ای دارید، بفرمایید.

-تشکر می کنم که این فرصت را به زنده نمودن شخصیت حضرت زینب(س) اختصاص دادید و مردم نیز باید از اهل بیت اطهار(س) تعظیم کنند و تعظیم آنها تعظیم اسلام است و هر چه بیشتر و با شکوه تر این مراسمات را برگزار کنند و از مقام حضرت زینب(س) تجلیل کنند.