۲۳ مارچ ۱۹۴۰ و چهاردهم آگست ۱۹۴۷ به عنوان دو روز تاریخی در تاریخ مسلمانان شبه قاره دارای اهمیت ویژه‌ای است، زیرا این دو روز تأثیر عمیقی بر رخدادهای سیاسی در این منطقه ازجهان داشته است.
در روز بیست و سوم مارچ ۱۹۴۰ مسلمانان شبه قاره در یک قطعنامه رسمی، عزم قاطع خود را برای دست یافتن به موطنی جداگانه برای خود که در آن بتوانند طبق ارزش‌ها، فرهنگ و سنت‌های خود زندگی کنند، اعلام کردند. مسلمانان شبه قاره از طریق مبارزه‌  به اهداف خود در یک مدت کوتاه هفت ساله، دست یافتند. رهبری قائد اعظم، محمدعلی جناح در آن روز، به مسلمانان شبه قاره انگیزه و توان بخشید تا با اتحاد و جدیت برای رسیدن به موطنی مستقل، کار کنند.
در روز ۱۴ آگوست ۱۹۴۷، تلاش های مسلمانان شبه قاره به صورت تشکیل موطنی مستقل (پاکستان) که آن ها  را حاکم بر سرنوشت خویش کرد، به ثمر نشست. جنبش پاکستان تحت رهبری قائد اعظم، محمدعلی جناح از ایده‌های شاعر و فیلسوف پرآوازه علامه اقبال که معتقد بود: «یک کشور جداگانه برای مسلمانان شبه قاره که بتوانند بی‌هیچ مانعی مراسم مذهبی خود را برگزار کنند، ضروری است» نشأت گرفت. علاوه بر علامه اقبال، تلاش‌ها و خدمات ایثارگرانه رهبران شناخته شده مسلمان و اندیشمندان مذهبی همانند «سرسیداحمدخان»، «شاه ولی‌الله»، «سیداسماعیل شهید» و بسیاری از مسلمانان مخلص، راه را برای تشکیل پاکستان هموار کردند. اینها به عنوان پایه‌گذار احیای تفکر اسلامی و منبع الهام، در تمامی نهضت‌های اجتماعی و دینی قرن نوزدهم و بیستم در شبه قاره هند مطرح بودند.
۱۴ آگوست (روز استقلال پاکستان) یادآور تلاش‌ها ی رهبران و توده‌های مسلمان برای تشکیل پاکستان است و این روز را مردم آن کشور گرامی می‌دارند. در چنین روزی در سال ۱۹۴۷ پاکستان برای اولین بار بر روی نقشه جهان ظاهر و پرچم سبز رنگ پاکستان با هلال ماه به پرچم های جهان اضافه شد.
ما سالروز استقلال پاکستان را برای مردم مسلمان آن کشور تبریک گفته و آرزو مندیم که سایه ی شوم تروریزم، تحجر و فرقه گرایی افراطی و همچنین نظامی گری  از سر آن ها برداشته شود تا ملت در خون تپیده افغانستان نیز از شر جنگ و خونریزی رهایی یابد.