“سرگردانی!!”
٭٭٭٭
از قدیم گفته اند:
سیل ره ام سیل، سرگردانی ره ام سیل!!؟
حدود یک ماه قبل اولین پرواز، میان تهران- کراچی به صورت آزمایشی، پس از توقف در عصر ظهور کرونا راه افتاد، که فقط تاجران و دارندگان اقامت در ایران اجازه استفاده از این پرواز را دارند.
البته با قیمت سرسام آور چهل تا چهل و پنج هزار کلدار، چیزی در حدود پنج تا شش میلیون تومان تنها برای یک طرف، بیش از دو برابر قیمت عادی عصر پیش از کرونا، قیمت وحشتناک که با جان و جیب لاغر ما سازگاری ندارد!؟
٭٭٭٭

– از آن طرف، ورود به پاکستان از مرز زمینی تفتان مجاز و خروج به سمت ایران مطلقا ممنوع است، در حال که اگر به دلیل ترس از کرونا باشد، باید برای ورود محدودیت یا ممنوعیت وضع شود نه برعکس!!
– اینکه به چه دلیل مرزهای هوایی به سمت ایران باز و مرز زمینی بسته است، بازم دلیل اصلی اش را نفهمیدیم!؟
لذا، به تلاش و تکاپو افتادیم که مجوزی برای خروج از مرز زمینی تفتان از پلیس کویته بیگریم و…!
بعد از دو هفته انتظار، روز دوشنبه همسفرم خبر داد که یک نامه گیر آمده، باید همان روز عصر به سمت مرز تفتان حرکت کنیم، ساعت سه بعد از ظهر سراسیمه و با عجله خود را به تنها بس همان روز رسانده سمت تفتان حرکت کردیم، حدود ساعت دو شب در تفتان پیاده شدیم!!
هوا چنان داغ و تفتیده بود که با گردش سریع پنکه سقفی اتاق تنها هتل باز، فقط باد گرم و داغ جسم خسته عرق کرده مان را خشک میکرد! گویی جهنم واقعی این دنیایی را به تجربه نشسته باشیم با حالت نیمه خواب و بیدار شب داغ و سوزانی را سپری نمودیم!!
نزدیک آذان صبح هوا کمی قابل تحمل شد و لحظاتی آرام گرفتیم، ساعت هشت اتاق هتل را به سمت گیت مرزی ترک نمودیم، در ساختمان پلیس مرزی فهمیدیم که ممنوعیت خروج از پاکستان همچنان به قوت خود باقیست!؟
نامه کذایی هیچ به درد ما نخورد، پلیس مرزی پاکستان گفتند که باید مجوز تان از وزارت داخله در اسلام آباد صادر شود چون ما تابع مستقیم وزارت داخله و حکومت فدرال در مرکز هستیم و اجازه نداریم درخواست پلیس یا حکومت ایالتی را اجرا نماییم!
تا ساعت یک روز سه شنبه در تفتان سرگردان بودیم، آخرش پلیس مرزی پاکستان خروجی نزدند!؟ و ماها ناراحت، خسته، عرق ریزان و دست از پا درازتر، به سمت کویته حرکت و ساعت ده شب چهارشنبه به کویته رسیدیم!!
٭٭٭٭
پس خروج تنها زمانی ممکن میگردد، که ما بتوانیم مجوز از وزارت داخله بیگیریم، یا مرز تفتان باز شود، یا کرایه هواپیما کاهش یابد و…!
٭٭٭٭
با سرگردانی این گونه ای جهنم واقعی را با هوایی پنجاه درجه در تفتان، تجربه نموده خسته و مانده و گرما خورده چکری عجیب و غریب زده برگشتیم!!
٭٭٭٭
م، خرمی
هشتم اسد ۹۹