کویته (جامعه ) : شب ششم محرم الحرام مصادف شد با شبی با فضلیت جمعه؛ شبی که در آن تمام درهای رحمت الهی بروی بندگان صالحش باز می باشد، در شب جمعه فرشتگان و ملائک همه بدستور خداوند بین زمین و آسمان ندا می کنند که آیا گرفتار و حاجت مند هست، تا که حاجتش را از خدا بخواهند؟ در همچون شب با معنویت و با فضلیت؛ حجة الاسلام الحاج استاد اسدی مدیرمحترم جامعه امام صادق (ع) و امام جمعه شهر کویته در جمع عزا داران ابا عبدالله الحسین (ع) در باره فضلیت و معنویت دعا کردن از نظر معصومین اشاره کرده وافزود: دعا خود یک وسیله ای می باشد که باعث نزدیک شدن عبد با معبودخویش ومخلوق با خالق خود می شود.
ایشان همچنان درباره اهمیت دعا از زبان ائمه علیهم السلام اشاره کرده فرمود؛ دعا موجب نزدیکی به خدا می شود امام صادق عليه السلام می فرماید : عَلَيكُم بِالدُّعاءِ، فَإِنَّكُم لاتَقَرَّبونَ إِلَى اللّه بِمِثلِهِ ، وَلا تَترُكوا صَغيرَةً لِصِغَرِها أَن تَدعُوا بِها ، إِنَّ صاحِبَ الصِّغارِ هُوَ صاحِبُ الكِبارِ؛ شما را سفارش مى كنم به دعا كردن، زيرا با هيچ چيزی مانند دعا به خدا نزديك نمى شويد و دعا كردن براى هيچ امر كوچكى را، به خاطر كوچك بودنش رها نكنيد، زيرا حاجتهاى كوچك نيز به دست همان كسى است كه حاجتهاى بزرگ به دست اوست . (كافى، ج2، ص467، ح6)
ایشان افزودن: اگر انسان بعضی وقت ها چیزی را از خداوند می خواهد ولی بر آورده نمی شود درآن مصلحت انسان می باشد زیرا خداوند مصلحت بنده اش را سنجیده کار می نماید، هر گاه در کاری مصلحت نباشد هرچند بنده اش از خدا بخواهد برآورده نمی شود، همچنان که امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب فرموده است: رُبَما سَأَلتَ الشَّىْ ءَ فَلا تُؤتاهُ وَاُوتيتَ خَيرا مِنهُ عاجِلاً أَو آجِلاً أَو صَرَفَ عَنكَ لِما هُوَ خَيرٌ لَكَ، فَلَرُبَّ أمرٍ قَد طَلَبتَهُ فيهِ هَلاكُ دينِكَ لَو اوتيتَهُ، فَلتَكُن مَسأَلَتُكَ فيما يَبقى لَكَ جَمالُهُ وَيُنفى عَنكَ وَبالُهُ؛ گاه چيزى را (از خدا) مى خواهى اما به تو داده نمى شود و دير يا زود بهتر از آن به تو داده مى شود، يا به خاطر آنچه خير و مصلحت تو در آن است از برآورده شدن خواسته ات دريغ مى شود، زيرا بسا خواسته اى كه اگر برآورده شود به نابودى و تباهى دين تو مى انجامد ، پس، چيزى بخواه كه زيبايى و نيكيش برايت مى ماند و پيامد سوئى ندارد . (نهج البلاغه، نامه 31)
انسان هر گاه از دعا کردن و خواستن حاجت از خداوند روی بگرداند؛ بنا بفرموده ی امام حسین (ع) عاجزترین انسان ها خواهد بود: أَعجَزالنّاسٍ مَن عَجَزَ عَنِ الدُّعاء؛ عاجزترین مردم کسی است که نتواند دعا کند . (بحارالانوار، ج93، ص 294)
دعا مفتاح کل شرّ و و موخی عبادت بشمار آمده است؛ دعا کردن و خواستن چیزی را از خالق منّان نه شرک هست ونه بدعت؛ بلکه خواسته ی هست که خداوند دستور داده به بندگانش که بخوانید مرا واز من بخواهید چیزی که من شما را استجابت نموده وپاسخ خواهم گفت : وَ قَالَ رَبُّکُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَکُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ (60) و پروردگارتان فرمود : « مرا بخوانيد تا شما را اجابت كنم . در حقيقت، كسانى كه از پرستش من كبر مىورزند به زودى خوار در دوزخ درمىآيند. » ﴿غافر، 60﴾
مجلس با خواندن روضه ای ایشان و نوحه خوانی و سینه زنی عزا داران و در اخیر با دعا کردن الحاج استاد اسدی پایان یافت.
