ششمين اختر تابناک آسمان ولايت، امام صادق عليه السلام در 17 ربيع الاول سال 83 چشم به جهان گشود. اين مهتاب عالم تاب مدت 34 سال عهد سنگين امامت را به دوش کشيد که مصادف با دوره اموي و عباسي بود. در اين کشمکشِ قدرت و حکومت بين امويان و عباسيان، امام صادق عليه السلام نهايت استفاده براي تبليغ دين و تشيع را نمود و در دوران اوج بحث هاي کلامي، عقيدتي و علمي، شيعه را از سايرين متمايز و ممتاز کرد و به همين جهت به رئيس مذهب ملقب گشت. از اين قمر نوراني هفت پسر و سه دختر به جاي ماند
شهادتش، يتيمي عالمان و عابدان بود که در 25 شوال سال 148 هجري با انگور زهر آلود منصور دوانيقي واقع شد.
شب هاي تيره عراق آرام بگيرد که ديگر مأمورين سياه دلِ عباسي، از ديوارهاي خانه ولايت بالا نمي روند وجانشين خدا را از سجاده نماز، با سر و پاي برهنه به دربارِ جور نمي برند. بار ديگر لحظه هاي تلخ وداع دو امام، بر شانه هاي تاريخ هجوم مي آورد. ثانيه هاي واپسين است
لقبش صادق بود و تمام گفتار و احاديثش صادقانه؛ کوچه هاي مدينه داغدارند و بقيع، چشم انتظار آخرين مسافر غريب خويش است.
اينک…
چگونه شيعه به رئيس مذهب خود مباهات نکند، حال آن که وسعت اين مکتب الهي، شرق و غرب عالم را در زير پرچم حقانيت خود گرد آورده است.
مي گوئيم : اي راستگوترين روي زمين، شيخ الائمه، نسخه اي شفا بخش براي ما عنايت کن!
فرمودند : خانه اي که در آن قرآن خوانده شود و ذکر خداي عزوجل در آن بشود برکتش بسيار گردد و فرشتگان در آن حضور يابند و شياطين از آن دور شوند و به مانند ستاره اي که براي اهل زمين مي درخشد براي آسماني ها درخشان مي گردد و…
(اصول كافى جلد4 ص413)
قرآن در کلام صادق ترين فرد، صادق پسر صادق، منبع فيوضات و برکات الهي و مايه جلب ملائک و دفع شياطين است. و نيز فرمودند : قرآن عهد خداوند و فرمان اوست بر خلقش، پس براي شخص مسلمان شايسته است که در اين عهد الهي نظر کند و روزي 50 آيه از آن قرائت نمايد.
(اصول كافى جلد4 ص412)
امشب ، حضرت موسي بن جعفر عليه السلام بر بالين پدر ، سر بر خاک يتيمي مي نهد و شالِ عزا، برگردن شاگردان مکتب جعفري حلقه مي زند. دل در اين مصيبت، با تسليت آرام نمي گيرد؛ براي خوشنودي و عمل به سفارش امام صادق(ع) و تسلّي خاطر صاحب عزا امام زمان(عج) ، با دريافت سهم وقرائت حداقل يک صفحه از قرآن در سايت جامعه www.jispk.com، صدها ختم قرآن به امام صادق(ع) اهداء نمائيم.
التماس دعا – ح علی رامیز
