آغازینه: هر ساله با آغاز ماه خون و قیام محرم، شیعیان و مسلمانان به پیشواز عزاداری سالانه امام و سالار شهیدان امام حسین (ع) روی می آورند. این رخداد کم نظیر تاریخ که هرگز کهنه شدنی نیست و هر ساله بر تازگی اش افزوده میگردد. متأسفانه چندی است که از سوی شیعیان نادان؛ نابخردانه عزاداری واقعی و حقیقی را به بیراهه سوق داده می شود و به جایش عزاداری ساختگی و دروغین را بیش ازپیش رونق می دهند!؟ عزاداری جاهلانه و احمقانه ای که به یقین باعث خفت و خواری شیعه و وهن شده و بی پایه گی و بی آبرویی را برای باور های شیعی به ارمغان می آورد. این حرکات احمقانه گاهی در قالب مرثیه خوانی ناآگاهانه رخ می نماید و گاهی درچارچوب حرکات های دیوانه واری خیابانی به خودآزاری می پردازند که به یقین با روح انسانی، اسلامی و شیعی بیگانه است.
««فلسفه اصلی عزاداری!؟»»
نیک میدانید که انسان های بسیار پاک و نیک سیرت، در بدترین برهه های از تاریخ سخت و سوزان و خونبار تشیّع با همین «تظاهر و عزاداری» در واقع باور های شیعی خویش را زنده نگهداشته اند و با این کار شان عقاید و مرام شیعیان را چه بعنوان یک اقلیت مذهبی و چه به عنوان یک حزب «اپوزیسیون» و اقلیت سیاسی مخالف نظام های فاسد، بیمه نموده اند. همان «تظاهراتی» مدنی که امروز غربی ها و غرب گرایان آنرا نمادی از آزادی و آزادگی و آزادی خواهی می دانند! شک نکنید که اصل و اساس و ریشه تظاهرات مدنی در همین «تظاهر مذهبی شیعیان» نهفته است. نوعی مخالفت سیاسی در پوشش مذهبی تا سردمدران نظام های سلطه، نتوانند از این عزاداری(تظاهرات) جلوگیری کنند!
بدون شک همین عزاداری هاست که تدوام تشیّع را در پی داشته و مذهب شیعه را تا کنون زنده نگهداشته و بیمه نموده است. آیا یک آن از خود پرسیده اید که چرا وهابیت و تکفیری ها تمام سعی و تلاش شان در این است که از این جلوس ها و تظاهر شیعی جلوگیری کنند و آنرا به خاک و خون بکشند. بسیار جای تأسف و تأثر است که شما ناشیانه و کودکانه در همان مسیری گام گذاشته اید که تکفیری ها و وهابیت با انفجار و انتحار می خواهند عملی کنند. آیا از خود پرسیده اید که چرا تمام نظام های سلطه در کنار تروریستان تکفیری قرار گرفته اند که از قدرت گیری جماعت شیعی جلوگیری کنند؟ اگر حسین باوری نبود و تظاهر برای اندیشه حسین به یقین امروزه از شیعه و مرام شیعی اثر و خبری نبود!
بنابراین؛ شک نباید کرد که «اصل عزاداری» مجلسی، خردمندانه و انسانی نه تنها کار بد و مذموم نیست؛ بلکه بسیار انسانی، عاطفی و خردپذیر است. عزاداری که تا چندین سال پیش در میان مردم ما در سراسر هزارستان رواج داشت. عزاداری و نوعی تظاهر در پوشش مذهبی که شخص «امام صادق (ع) » بنیانگذار آن بوده است. اما، اینکه این عزادری معقول و منطقی و در عین حال سیاسی به مرور به بیراهه کشانده شده است؛ بازهم جای شک و تردید نیست!؟ شک نیست که این عزاداری خوب، بصورت بسیار ناشیانه و احمقانه با پوشش های از تظاهر های غیر انسانی «چاق و فربه» شده است.
««کارناوال های خونین و وحشیانه»»
درد ما در این مسأله مشترک است که عزاداری تقلیدی خونین و کثیف که امروزه مد شده و ما ناشیانه تقلید نموده ایم، کاری بسیار کثیف و سخیف و خلاف باورها و عقاید شیعی و تخدیر اندیشه ها و باورهای انقلابی تشیّع است. بر هیچ خردمندی از شیعه، مسلمانان و انسان ها پوشیده نیست که «کارناوال های خونین و کثیف زنجیر کاردی یا قمه زنی» به بهانه عزاداری امام حسین(ع) نه تنها از سوی پیشوایان دین، علما و مراجع عظام تشیّع و هر انسانی عاقلی پسنیدیده نیست؛ بلکه، از نظر شرع انور حرام است. زیرا؛ این نوع عزاداری نه تنها «عزاداری» برای امام شهیدان نیست؛ بلکه، یک نوع خود آزاری وحشیانه، مذموم، ناپسند و حرام است. این گونه عملکرد کثیف نه تنها «زین» تشیّع و عزادارن واقعی امام حسین(ع) نیست؛ بلکه، به یقین«شین» شیعه و باعث خفت و خواری و آبروی بری شیعیان است. همگان میدانیم که عزاداری تاریخی آبایی و اجدادی ما جز این بوده است و اما بدبختانه در تقلید منفی های ید طولایی داریم.
بقول آن شاعر گرانمایه:
خلق را تقلید شان برباد داد
ای دو صد لعنت بر این تقلید باد!
««دفاع خوب و دفاع بد!؟»»
با این وجود؛ شک نیست که دفاع خوب از تشیّع و خرافه زدایی از عزاداری های دهه عاشورا کاری است کارستان؛ بسیار نیک و پسندیده! اما، زمان بر و مدت خواه که اصلاحگران ماهر، پر حوصله، بردبار و دانشمند و اندیشمند لازم دارد. کسانیکه بتوانند از از راه درست، منطقی و خردپسند وارد این عرصه شوند و مردم ناآگاه و جاهل را به راه درست و منطقی عزاداری هدایت و رهنمون گردند! وگرنه زحمت کشی افراطی برای اصلاحگری و اصلاحات خواهی نه تنها اثر و ثمری نخواهد داشت؛ بلکه، تمام عملکرد تان زیر سوال رفته و اصلاحگری تان به ویرانگری تبدیل خواهد شد!؟ پس باید از راهی وارد شد که مؤثر باشد و نتیجه بخش!؟ مسلماً مسیر ناشیانه و کودکانه شما به نتیجه دلخواه نخواهد رسید.