فرا رسیدن ایام عزاداری امام شهیدان و یاران و اصحاب با وفایش گرامی باد.

««پر پرواز !؟»»

گِل من با خاک کویت، ز ازل خوب سرشت
خاک کویت بری هر عاشق تو، به،  ز بهشت

جان و روح ام به هوایت، تا ابد خوب، برست
دل من با تابی مویت، بی گمان خوب ببست

تربت پاک تو ای عشق من، ای قبله گه ام
کعبهِ آمال مرا، عمری ز دل، جلوه گه ام !؟

در ولادت خاک تو، شهد حیات است مرا
شکرین مُهر تو، شهدی ز نبات است مرا

شیره ای جانی که مادر به دهانم می داد
عشق تو بود که شوری بری جانم می داد

در صباوت نام تو، ورد زبان بود مرا
هر زمان یاد تو، شهدی به دهان بود مرا

عشق تو سخت مرا شُهره ای دو عالم کرد
و همین عشق مرا، سُخره ای هر آدم کرد !؟

و همین عشق ز شور اش، تا جنون برد مرا
با زمان سخت کشید و تا کنون برد مرا !؟

ابتکاری من و  سررشته، ز مشق تو بود
افتخاری منی سرگشته، به عشق تو بود

کاش بودی سری پر راز به سویت ای یار
کاش بودی «پری پرواز» به کویت، ای یار !؟

مصطفی خرّمی

20 / 7 / 94