صدای پای شتران از دل کویر می آید.

کاروانی خسته و غم دیده و محزون، هر کسی سر به کنج کجاوه گذاشته و آرام آرام می گرید.

آری بعد از چهل روز کوچه به کوچه و شهر به شهر گشتن، کاروان اُسراء با باری از غم واندو، اینک به سمت مدینه باز می گردد، مدینة النبی که اکنون محزون و داغدار پسر پیامبری است که سالهای زیادی را در این شهر زندگی کرده وفزای شهر همه مملو از صدای نزول وحی بر پیامبر می باشد.

با هم به ساربان گفتند که مار از دشت کربلا و مزار یار عبور دهید.

قافله مسیر خود را تغییر داد، زمان فراق دیگر به سر آمده بوده و عاشقان به کوی معشوق نزدیک می شدند.

هر چه این فاصله کمتر می شد برشور وفغان کاروان افزوده می گشت.

هنگامی که آن پروانگان به مدفن خورشید رسیدند از روی ناقه ها همچون برگ خزان خود را به زمین می افکندند، هر کسی قبری عزیزی را در آغوش می گرفت و صدای فغان و ناله در صحرای کربلا پیچیده بود.

از یک سوء پیر مردی نابینا و اما آگاهی (جابر ابن عبدالله انصاری) با کاروان تازه از سفر رسیده ای شام ویران، هم صدا شدند و قطراتی اشک که حاوی پیام فتح است بر گونه ها جاری می گردد، ودر چهلمین روز از واقعه ای عاشورا، تنها چیزی که برای همه تداعی شده وبه یاد گار مانده است حدیث خون است وپیروزی.

سلام بر اربعین آفرینان که درس آزاده گی و حریت را برای بشری بعد از خود به یادگار گذاشت و هر گز سری تسلیم در مقابل ظالمان وستم پیشه گان فرود نیاوردند، سلام بر بانوی که پیام عاشورا  را زنده نگهداشت و نگذاشتند تا همچون گلهای هستی اش دفن خاک گردد.

عشق به سرورآزاده گان، سالارشهیدان، حسین ابن علی (ع) و همچنان اسوه ای وفا و ادب، سقای کربلا قمری بنی هاشم، علمدارسپاه آزادی و عدالت، ابالفضل العباس، آنقدر در دل مؤمنین و پیروان خطی سرخی حسینی، در گوشه گوشه ای این کره ای خاکی زمین، روزی اربعین را گرامی می دارند وبا اسیران ستم دیده ای کربلا تجدید عهد وپیمان می نمایند.

کویته نیز امروز شاهد گرامی داشت از روزی اربعین ابا عبدالله الحسین می باشد، از اول صبح دسته های عزا داری با نوحه خوانی و بر سینه و سر زنان، در علمدار رود و هزاره تاون (بروری)  با کاوران زینب و امام سجاد (ع) تجدید عهد و پیمان می کنند.

سلام بر آن مردی که با تن تب دار، همگام با تمام اُسراء چهل منزل را پیمود و حقایق را برای کوردلان تاریخ آشکارا ساخت ونگذاشتن که دشمن از واقعه ای عاشورا به نفع خود و به ضرر آزاد مردان همچون سرور آزاده گان حضرت حسین ابن علی (ع) استفاده نمایند.

سلام برحسین واربعینش، سلام بر اربعین وزائرینش وسلام براندوه های دل آنهای که سوغات بر مزار کشتگان،   بردند ودرکنار قبر عزیزانش بار دیگر به گریه نشستند.