به نام خدا
عید غدیر خم یکی از بزرگترین و مهم ترین اعیاد مسلمین است روزی که در آن حضرت محمد (ص) در حجه الوداع، علی را ولی پس از خود اعلام کرد.
این واقعه و حدیث غدیر در کتاب های شیعه و بسیاری کتاب های اهل سنت نقل شده است. «غدیر خم» نام ناحیه‌ای در میان مکه و مدینه است که بر سر راه حاجیان قرار دارد و به خاطر وجود برکه‌ای در این محل که در آن آب باران جمع میشدهاست، به این نام شهرت یافته است.
و اما ماجرای غدیر خم بدین صورت است که از آغاز ذی‌القعده سال دهم هجری که آخرین سال زندگانی پیامبر بود، حضرت محمد (ص) به همه مناطق مسلمان‌نشین و ایل‌ها و قبیله‌های مسلمان عربستان خبر دادند که در این ماه به مکه معظمه خواهند رفت و حج به‌جای خواهند آورد و بدین ترتیب بزرگترین اجتماع مسلمانان شکل گرفت، که به حجه الوداع معروف است.
با پایان حج رسول خدا (ص) به سرعت دستور حرکت جهت اجتماع در غدیر خم را دادند. حتی 12000 نفر از اهل یمن که برای رفتن به وطن خود باید راه دیگری را می‌رفتند به دستور ایشان با کاروان مسلمانان همراه شدند.
در میان راه مکه و مدینه در غدیر خم، آیه قرآن فرو فرستاده شد:
ای پیامبر! آن چه را از سوی پروردگارت بر تو نازل شده [به مردم] برسان. اگر این کار را نکنی، رسالت الهی را به انجام نرسانده ای و خداوند از مردم نگاهت خواهد داشت.
در پی نزول این آیه، پیامبر دستور داد همه کاروانیان در آن محل گرد هم آیند، و در همان‌جا پیامبر خطابه طولانی غدیر را ایراد کرد.
پس از پایان خطابه، این آیه بر پیامبر فرو فرستاده شد: امروز کافران از دین شما نا امید شدند. پس از آنان نهراسید و از من (پروردگار) بترسید. امروز دین تان را برایتان کامل کردم و نعمتم را بر شما تمام داشتم و اسلام را به‌عنوان دین تان پسندیدم.
در روز عید غدیر مسلمانان به دیدن سید هایی که می شناسند رفته و این عید را به آنها تبریک می گویند.
