کمیته فتوای مجمع تحقیقات اسلامی الازهر در پاسخ به پرسشی درباره حکم توسل به پیامبر(ص) برای برطرف شدن بیماری کرونا گفت: توسل به پیامبر (ص) پس از وفات ایشان بنا بر قول جمهور فقهای مالکی و شافعی و متاخران حنفی و نزد حنبلی ها جایز است به اینکه شخص بگوید خدایا به حق پیامبرت محمد یا به آبروی پیامبرت محمد از تو می‌خواهم چنین و چنان کنی.

الازهر در ادامه پاسخ خود به قول النووی اشاره کرده که می گوید: شخص می تواند برای حاجات خود به پیامبر متوسل شود و او را نزد خدای متعال، شفیع گرداند و ابن الحاج نیز می گوید: جایز است، زیرا پیامبر شفیعی است که شفاعت او رد نمی شود و کسی را که درِ خانه اش آمده و از او کمک خواسته، نا امید نمی سازد و پس کسی که به او متوسل شود و از او حاجتی بخواهد، درخواست او را رد نمی کند.

الازهر در ادامه پاسخ خود در بیان ادله جواز توسط به پیامبر گفت:

یکی از این دلایل این است که روزی مردی نزد پیامبر(ص) آمد و گفت: از خدا بخواه مرا عافیت دهد. پیامبر فرمود: بگذار این دعا را به تاخیر بیندازم که برای آخرت تو بهتر است و اگر هم می‌خواهی برایت دعا کنم. آن مرد گفت: خیر برایم دعا کن. پیامبر به او فرمود وضو بگیر و دو رکعت نماز بخوان و این دعا را بخوان: خدایا به حق پیامبرت محمد صلی الله علیه و علی آله و سلم که پیامبر رحمت است، رو به سوی تو می کنم و از تو می خواهم. ای محمد من به واسطه تو حاجتم را از خدایم می خواهم تا برآورده شود و تو را در آن شفیع می گردانم. و آن مرد این کار را انجام داد و بهبود یافت.

الازهر ادامه داد: و شوکاتی در حاشیه این حدیث گفته که و این حدیث دلیل بر جواز توسل به رسول خدا(ص) است با این اعتقاد که فاعل فقط خدای متعال است که به هرکه بخواهد حاجت و نعمت می دهد و هرچه او بخواهد می شود و هرچه نخواهد نمی شود.