“روز بسند”

****

زندگی همیشه تلخ و تار نیست، حتی در شهر بی لبخند کویته و برای مردم هزاره محصور نیز بهانه های خوبی برای خوشی وجود دارد، حتی با کمترین امکانات و در یک سنگستان خشک و بی گل و گیاه، پس چه خوبست که بهانه های برای خوشی های خانوادگی ایجاد و لحظاتی فارغ از هر گرنه استرس و تشویش روزمره زندگی، به دامن طبیعت پناه برده و خاطرات کودکی مان را یک بار دیگر در آیینه دنیایی کودکان مان، به تماشا نشینیم!

***

هر ساله با تعطیلات سالانه مدارس شهر کویته، در فصل سرد و پر سوز زمستان، با وجود هوایی سرد و گاهی با وجود بارش و برف و…، بچه ها تقریبا تمام روز را در مناطق باز و پشت بام ها به بازی مورد علاقه شان یعنی”گدی پران یا بادبادک بازی” مصروف اند، هرگاه که یکی از “گدی ها” کات شود، جماعتی از از کودکان شاد و شنگول با سر و صدای بسیار “گدی پران” کات شده را تعقیب میکنند که گرفتن آن، به یک مسابقه اعلان ناشده دوش سریع منجر میشود! *** سرانجام در دو جمعه آخر ماه فبروری، چن روز پیشتر از شروع مجدد مدارس، سنت حسنه و جالب مسابقه “گدی پران بازی”، با عنوان روز “بسند”، به نام “بسند ریزگگ” و “بسند کیته” تقریبا با حضور تمام اعضای خانواده و بیشتر توسط پدران و پسران، با شور و هیجان عجیب در دشت خشک “دیم” برگزار میشود. بدین سان، روز بسیار شادی برای خانواده ها رقم میخورد و با پایان یافتن روز “بسند کیته” پرونده “بادبادک” بازی زمستانی نیز بسته خواهد شد! این روز چنان محبوب جوانان و نوجوانان است که از هفته ها پیشترک برای شرکت در چنین مسابقه ای آمادگی گرفته و در دل خدا خدا میکنند که “روز بسند” آفتابی باشد تا بتوانند بدون سرما و مزاحمت بارش و برف در هوایی مطبوع از این برنامه شاد حداکثر لذت را ببرند. *** امروز جمعه در “بسند ریزگگ”، لحظاتی از بغل کوه به تماشایی “گدی پران” های رنگارنگ نشسته و شاهد شور و هیجان مردم به ویژه جوانان و نوجوانان در دشت دیم بودم، مردمی که از هر دو بخش هزاره نشین (علمدار رود و هزاره تاون یا بروری) با هر نوع وسیله و حتی با پای پیاده، به دشت خشک “دیم” آماده بودند تا در هوایی آفتابی و مطبوع در کنار هم روز خوشی را تجربه نمایند. ***** م، خرمی جمعه 21 فبروری 20 2 حوت 98