حالا متوجه می شوم که جامعه چقدر عقب مانده بوده که از فرهنگ اصیل خود گریزان بوده است.

من در یک نوشته ، خدمات هزاره های کویته را یاد اور شده ام ویکی از خدمات انها را، اعتماد به نفس یک هزاره یاد وپاسداری از فرهنگ هزارگی یاداوری کردم .

هزاره های وطن هم خود را هزاره می گویند مثلا به ان افتخار می کنند ولی از فرهنگ زبان هزارگی گریزان اند. تا به حال یک هزاره وطنی را دیده اید که ده زبان ازرگی تقریر وسخنرانی کرده باشد؟! نه تنها سخنرانی نکردند بلکه ان را عار می داند بیش تر به تمسخر شبیه می داند.

ولی هزاره های کویته گلی سر سبد هزارگی اند. ازته دل به ان ایمان دارد وبه تمام فرهنگ هزارگی افتخار می کند.

درد که بجان هزاره های دیگر به عنوان عالم ودانشجویان ودیگر اندیش، افتاده جان سوز است . در محافل که برای سخنرانی دعوت می شود هرچه که از الفاظ قلمبه سلمبه استفاده کنی انگار سطح سواد خود را بیشتر به رخ کشیده ی.

اگر از الفاظ که حتی خودت نفهمیده باشی استفاده کنی مجلس را بیشتر جذاب تر کرده ای .

هزاره های کویته نه تنها سکوی پرتاب هزاره ها به اقصی نقاط جهان بودند بلکه در نشر و ترویج فرهنگ هزارگی در جهان نیز نقش بسزایی داشتند.

در سالهای اخیر خوشبختانه تعداد زیادی از بچه های هزاره کویته، برای تحصیل علوم دینی در مراکز قم ونجف روی آوردند. و خوشبختانه به عنوان عالم ارزگی وبر گرفته از علم روز والعالم بزمانه … به اجتماع برگشتند وامروز مایه افتخار وروشن گری برای جامعه جدید هزاره ما در استرالیا شده است.

2- علاوه زیبایی سخنران بزبان ازرگی، محتوایی سخن ان است که قابل ستایش است.

هزاره ها بسیار استعداد عجیب غریب دارد . فقط ادم می خواهند که استعداد ان ها را در راستایی مثبت هدایت کند آنگاه نتیجه حیرت آور را خواهی دید .

3- نقش پدر های ناخوانده در تحصیل باسواد شدن نسل گذشته تحسین برانگیز است. در موقع یاد اوری این نکته بی اختیار زار زار برای پدرم گریستم که چگونه تمام سعی اش برای با سواد شدن من گذاشت. نوع پدر های هزاره ها اینگونه بودند. اهتمام انها دران شرایط سخت برای باسواد شدن بچه هایش، از جمله صحنه های ماندگار جامعه هزاره است.

من همواره متذکر شدم که جامعه هزاره باید در دو مورد طرح های راهبردی داشته باشد :

1- سطح علمی در خانواده ها را ارتقا دهند. (خوندی یک دا پات) برای سوادی خواندن ونوشتن مربوط به زمان گذشته است. امروزه خانواده یک هزاره، پیشنیاز هرشغل اش باید دکتری باشد . هر رشته ای که می خواهند مشغول شود باید به درجه دکترای ان فکر کند . اگر چنین فرهنگ بجای فرهنگ چند خانه دار شدن جایگزین شود ان وقت میتوان به اینده این قوم امید وار بود. تمام .

2- سطح زندگی را از یک خانه وچند خانه به چند شرکت و چندین شرکت ارتقا و افزایش بدهیم.

هنوز متاسفانه جامعه هزاره از بسیاری جهات من جمله طرح های راهبردی رنج میبرد.

هنوز غم نان برای یک هزاره هنوز درد است . فرق نمیکند که در خراب شده بنام اوغانستان باشی و یا در کویته ویا در استرالیا. درحال که قیاس هر کدام مع الفارق است. اینکه یک فرد هزاره برای بچه اش در فکر کار باغ چینی در استرالیا است این ناخواسته داد از غمی نان میزند.

البته واضح است کار قابل تحسین است . ولی عنصر زمان و مکان برای فرد وجامعه در طرح های راهبردی تعین کننده است.

جوان که وقت تحصیل و زمان تحصیل شان است گوجه چینی برای او نابود کننده است ماباید این را بفهمیم.

با وجود که لحن ها وسخن ها سخنران نسل جدید خوشبختانه تغیر کرده ولی کافی به نظر نمی رسد. جامعه هزاره برای تغیر بنیادین به اطاق فکر وطرح های راهبردی نیاز دارد واین طرح ها از طریق اطاق فکر ودر قالب طرح های راهبردی در اولویت سخنرانان قرار بگیرد.

من سالها است روی این طرح های راهبردی کار کردم وبه نتایج رسیدم.

ونتیجه وخروجی ان را در دو نکته بالا یافتم . ولی تفصیل ان نیاز مند کارهای بسیار جدی وبیشتر است . که جای توضیح ان نیست .

خدایا چنان کن سرانجام کار

تو خوشنود باشی وما رستگار.