نماز عبادی، وسیاسی این هفته باحضور سبز وباشکوه مؤمنین ونمازگزاران شهرکویته به امامت حجة الاسلام والمسلمین الحاج استاد محمد جمعه اسدی امام جمعه دائم شهر کویته در امام بارگاه کلان (هزاره) شهر کویته برگزار گردید.
جناب علامه استاد محمد جمعه اسدی خطبه ای نماز جمعه را باوعظ ونصیحت خود ومؤمنین چنین آغاز نمود: مؤمنین ونماز گزاران عزیزومحترم ، شما ونفسم را به تقوی الهی دوری از گناه و معصیت ومتابعت وپیروی نگردن ازشیطان وهمچنین به مبارزه ومقاومت، واستقامت باهوای نفس وپیروی از شرع وشریعت وحقیقت اسلام وقرآن،وپیروی از اهلبیت عصمت وطهارت (ع) وسیرةرسول معظم اسلام (ص). وعمل به کلمات گُهربارحضرتش توصیه ، موعظه ونصیحت می نمایم.
حجة الاسلام والمسلمین الحاج استاد اسدی خطبه ای نماز جمعه را باقرائت حدیثی از فرمایشات پیامبر معظم اسلام (ص) شروع کرد.پیامبر معظم اسلام (ص) می فرمایند:: سه گناه است که خداوند عقوبت آنها را در دنیا تعجیل مى‌فرماید:
۱.عاق والدین ۲. ظلم به بندگان خداوند ۳. بدی کردن در مقابل احسان .
علامه استاد اسدی فرمود: عاق والدین زمانی اتفاق می افتد که پدر و مادر که امواج اقیانوس مهربانی هستند و به کمترین ادب و تواضع فرزند، دلشان به دست می آید اما فرزند در همین مقدار هم نمی خواهد فروتنی کند.
گرچه هستی ما از خداست، لیکن سبب زندگی و وجود ما، پدر و مادر است و ما شاخه ای از وجود این دو عزیزیم و میوه ای از بوستان محبت ، تربیت ، مهر و عاطفه بی نظیر پدر و مادریم
احسان به پدر و مادر امرى است که عقل و شرع بر ضرورت آن تصریح نموده است. از نظر عقل شکر منعم یعنى قدردانى و تشکر از کسى که نعمتى به انسان رسانده، لازم است. با توجه به این که پدر و مادر سمبل نیکى و احسان به فرزند هستند و از جان و مال خود براى پرورش او مایه گذاردهاند، سزاوارترین انسان‌ها براى احترام و قدردانىاند و بهترین احترام و قدرشناسى، محبت و اطاعت از آنها است. نقشی که پدر و مادر در به وجود آمدن فرزند خود دارند، به هیچ وجه براى فرزند نسبت به پدر و مادر جبرانپذیر نیست. کدام حق بالاتر از حق حیات است؟!.
امام سجاد(ع) در بخش حقوق ارحام و اقارب، به حق مادر اشاره کرده و می فرماید:
« اما حق مادر بر تو آنست که بدانی او حمل کرده است ترا نه ماه، طوریکه هیچ کس حاضر نیست این چنین دیگری را حمل کند و به تو شیرة جانش را خورانده است؛ قسمی که هیچ کس دیگر حاضر نیست این کار را انجام دهد و با تمام وجود؛ با گوشش، چشمش، دستش، پایش، پوست بدنش و جمیع اعضا و جوارحش ترا حمایت و مواظبت نموده است و این کار را از روی شوق و عشق انجام داده و رنج و درد و غم و گرفتاری دوران بارداری را به خاطر تو تحمل نموده است تا وقتی که خـدای متعال ترا از عالم رحم به عالم خارج انتقال داد.
پس این مادر بود که حاضر بود گرسنه بماند و تو سیر باشی، برهنه بماند و تو لباس داشته باشی، تشنه بماند و تو سیراب باشی، در آفتاب بنشیند تا تو در سایه او آرام استراحت کنی، ناراحتی را تحمل کند تا تو در نعمت و آسایش به زندگی ادامـه داده و رشد نمائی و در اثر نوازش او به خواب راحت و استراحت لذیذ دست یابی.
شکم او (مادر) خانه تو و آغوش او گهواره تو و سینه او سیراب کننده تو و خود او حافظ و نگهدارنده تو بود؛ سردی و گرمی دنیا را تحمل می کرد تا تو در آسایش و ناز و نعمت زندگی کنی. پس شکرگزار مادر باش به اندازه ای که برای تو زحمت کشیده است و نمی توانی از او قدردانی نمائی مگر به عنایت و توفیق خداوند متعال.»
انسان فراموشکار، وقتی به قدرت و موقعیتی رسید، دوران عجز و کوچکی ناتوانی خویش را از یاد می برد به فراموشی میسپارد و پدر و مادر و زحمات طاقت فرسای آنان را فراموش می کند، و چه ناسپاسی و کفرانی بدتر از این؟
انسانیت و اخلاق ایجاب می کند که پاسدار این دو گوهر ارزنده ونایاب باشیم و تا زمانیکه درقید حیات هستند از نیکی و احسان ، و وقتیکه ازنزد ما به خانه ابدی شان می رود و فوت میکنند از صدقات و یاد نیک غفلت نکنیم. ما امتداد وجودی والدین خودهستیم و فرزندان ما تداوم وجود ماهستند ، چگونگی برخورد ما با پدر و مادر و احترام و نیکی ما به آنان سبب می شود، که فرزندان ما نیز در نسل آینده، حق جو حق شناس و قدردان و نیکوکار به بار آیند.رفتار وکردار فرزندان ما همانگونه خواهند بود که ما با والدین خویش رفتارو گفتار می کنیم.
باآنکه ادای حق والدین و انجام سپاس زحمات آنان نیز مانند حق خداوند و شکر نعمتهایش از عهده و توانائی ما خارج است ودر نهایت باید زبان به عجز وناتوانی ودرماندگی خود بگشائیم واعتراف به عاجزبودن خود بکنیم؛ و بال تواضع و فروتنی را به زیر پای آندو فرشته ( پدر ومادر) بگستریم.
استاد اسدی افزود: والدین بودن جایگاه حساسی دارد، قلب پدر و مادر مرکز تغییر مشیت انسان است یعنی اگر پدر و مادری قلبا از فرزندشان ناراحت و عصبانی شوند و یا حتی به باطل خشمگین شوند، خشم آنها در این نظام احسن آفرینش تبدیل به یک عاملی برای عاقبت به خیر نشدن فرزند می شود.
او ادامه داد: خدا برای عاق والدین یک اثر تکوینی قرار داده است. به همین دلیل فرزندان باید مراقب باشند در هیچ صورتی والدین خود را عصبانی نکنند.
والدین مظهر سریع الرضای خدا هستند
ایشان ادامه داد: پدر و مادر در رابطه با فرزندان خود مظهر سریع الرضای خدا هستند و از عاق کردنشان مشخص است که فرزند نخواسته هیچ فروتنی و ادبی نشان دهد. هر پدر و مادر ممکن است در هر شرایطی ناراحت و عصبانی شوند اما این فرزند است که باید فرصت تواضع و جبران را در خود تعریف کند.
توفیق الهی یارمان باد که از نیکوکاران به پدر و مادر خویش به حساب آئیم چرا که رضایت خدا در رضایت آنان است.
ایشان به روایتی از حضرت زهرا علیها سلام اشاره نمود : حضرت زهرا (ع) در مورد فلسفه احسان به والدین مى‌فرماید: «خدا نیکى به پدر و مادر را لازم کرد براى این که شما را از غضب خود مصون بدارد.
عواقب کسانی که عقوق والدین هستند 1. موجب خشم خدا و پیغمبر(ص) است. ۲. مانع قبولی نماز است .3سلب توفیق می کند و گره در کار می اندازد. 4. دعا اجابت نمی‌شود ۵. فقر و تنگدستی می‌آورد ۶ .موجب جوان‌مرگی است.
6- سبب گرفتگی زبان هنگام مرگ برای ادای شهادتین است.
.۷مایه حزن و اندوه و عذاب دنیاست.۸ خداوند با عاق والدین سخن نمی گوید. ۹ خداوند نگاه رحمت به او ندارد.
۱۰ عاق والدین از جمله فراموش‌شدگان است ۱۱. بهشت بر عاق والدین حرام است.
دومین گناهی که اگر خدای نکرده انسان مرتکب شود عقوبت وسزایش را در این دنیا می بیند. ظلم کردن است
اگر کسی به زیر دستان خود ظلم کند وحقوق انان را زیر پا نماید.
ظلم و ستم از مهم‌ترین عوامل خشم الهی است. ظلم به معنای خروج از دایره عدالت و حکم عقل و شرع است، چرا که موجب خروج انسان از مسیر آفرینش و فلسفه و اهداف آن است. در این میان مظلومی که توانایی دفاع از خود را ندارد، بسیار خطرناک‌تر است؛ زیرا در این زمان دادخواه او خداوند است و خداوند به آه مظلوم، چنان ظالم را می‌گیرد که هیچ امید به رهایی او نیست.
انسان‌ها هنگامی که گرفتار ظلم از سوی دیگران هستند می‌بایست واکنش نشان دهند. این واکنش از واکنش درونی آغاز و به واکنش رفتاری و بیرونی پایان می‌یابد. ازنظر اسلام در برابر ظلم نمی‌توان ساکت نشست، بلکه گام نخست، مخالفت و مبارزه درونی و باطنی با ظلم و ظالمان است. موافقت با ظلم به معنای منظم بودن (ظلم‌پذیری)، امری ناپسند و مذموم است.
سومین گناهی که عقوابش در این دنیا ظاهر می شود بدی کردن در مقابل احسان است
از جمله حقوق اخلاقی که بسیار محترم دانسته شده و در جامعه بشری نزد همه جایگاهی خاصّ می تواند داشته باشد و می توان آنرا از اصولِ طلائیِ اخلاق جهانی برشمرد، نیکی کردن و احسان است. بدون شک برای یک انسان باورمند، این اصل در تعالیِ روح جامعه و گرهگشائی مشکلاتِ جامعه بشری، نقش محوری را می تواند داشته باشد. لذا باید تلاش کرد آن را به صورت یک فرهنگ در جامعه انسانی نهادینه کرد تا زیبائی های اخلاقی مشاهده شود
اگرکسی به شما نیکی کند وشما در مقابل به او بدی کنید واین گناه بزرگی است که خداوند سزایش را هم در این دنیا وهم در آخرت به شما می دهد.
