خلاصه ای از سیره اخلاقی امام موسی کاظم(ع)

به مناسبت شهادت امام موسی کاظم علیه السلام, یادداشتی در خصوص سیره عملی این امام بزرگوار تهیه شده که در ادامه می خوانیم:

عبادت بارزترین سیره امام کاظم(ع)

از جمله سیره های زیبا و پرکاربرد و تربیتی آن امام همام عبادت آن حضرت می باشد در بعضی از نقل ها آمده که حضرت روزی پنج هزار استغفار داشتند، سجده های طولانی را برای آن حضرت نقل کرده اند، آورده اند که آنقدر از خوف خدا گریه می کردند که محاسن ایشان از اشک چشم شان خیس می شد.

نقل شده است وقتی امام کاظم(علیه السلام) بر هارون وارد شدندبه این گونه بود: پیر مردی وارد شد که صورت اش از بیداری شب و عبادت، زرد و ورم دار شده بود.

عبادت آنقدر آن حضرت را لاغر و رنجور کرده بود که ایشان مانند یک مشک پوسیده شده بودند و کثرت سجده صورت و بینی آن حضرت را مجروح کرده بود.

در صلوات معروف حضرت موسی بن جعفر(علیه السلام) وارد شده که: حَلِيفِ السَّجْدَةِ الطَّوِيلَةِ وَ الدُّمُوعِ الْغَزِيرَةِ

چه نمازها و سجده های طولانی و عبادت هایی و لذا یکی از القاب معروف آن حضرت عبد صالح است زیرا ایشان عابدترین فرد زمان خودشان بودند که این صفت یکی از زیباترین سیره های موسی بن جعفر(علیه السلام) است و اگر مردم و نسل جوان ما این امور را در زندگی خود به کار بگیرند؛ برکات و آثارش را در زندگی فردی و اجتماعی خود خواهند دید.

انفاق و کمک به نیازمندان ویژگی منحصر به فرد امام کاظم علیه السلام

دومین سیره و روش زیبای زندگی شهید این ایام امام کاظم(علیه السلام), انفاق و رسیدگی به وضع فقرای آن زمان بود؛ آن حضرت واقعا فقرای مدینه را پرستاری می کردند؛ شب ها که می شد زنبیلی را بر دوش می کشیدن که در آن پول و طلا و نقره و خرما و … بود که حتی بعضی تا زمان مرگشان نمی دانستند که این ها از کجا تامین می شود؛ در طول زندگی شان این سیره و روش زیبا پیدا بود.

در بسیاری از نقل ها آمده که آن حضرت در انفاقات ضرب المثل بودند، بیشتر از همه مردم زمان خودش به صله رحم و احسان به بستگان و خویشاوندان اهتمام داشتند.

توجه و رفاقت و دوستی و انس با قرآن را می توان از بهترین سیره و روش های زندگی آن حضرت بیان کرد، صوت ایشان در تلاوت قرآن از همه زیبا تر بود و با حزن قرآن را تلاوت می کردند و چه زیبا می شود اگر امروز نسل جوان و نوجوان ما با این کتاب قانون زندگی انس بگیرند و مانوس بشوند.

کظم غیظ در برابر ناملایمات و اذیت و آزارها

کظم غیظ آن حضرت از جمله سیره های زیبای امام کاظم(علیه الصلاة و السلام) است؛ سختی ها، مشکلات و برخورد های ناشایست دشمنان را تحمل می کردند و حضرت را کاظم لقب دادند به جهت صبر و تحملی که در برابر ناملایمات داشتند.

مرحوم مفید درمورد حسن خلق آن حضرت نقل می کنند که در مدینه مردی از اولاد خلیفه دوم حضور داشت که پیوسته حضرت را آزار داده و ناسزا می گفت و هر زمان که حضرت را می دید به جد بزرگوارشان امیر المومنین علی(علیه السلام) دشنام می داد.

بعضی از اطرافیان امام قصد به هلاکت رساندن آن فاجر را داشتند، اما حضرت نهی کرده و مانع می شدند؛ ایام گذشت و چند روزی بود که حضرت آن شخص را نمی دیدند و از آزار و اذیت ایشان ناراحت بودند؛ حضرت پرسیدند آن شخص کجاست.

عرضه شد که ایشان در یکی از نواحی مدینه مشغول زراعت هستند، حضرت سوار بر مرکب شده و به قصد دیدن او به سمت مزرعه رفتند؛ حضرت با مرکب داخل مزرعه شدند، آن شخص تا حضرت را دید گفت: صدا کرد که زراعت ما را از بین نبرید.

حضرت کنار او نشسته و با گشاده رویی با وی برخورد کردند و پرسیدند چه مقدار خرج زراعت خود کردی؟ پاسخ داد ۱۰۰ اشرفی.

حضرت فرمودند چه مقدار امیدواری از آن بهره ببری؟ پاسخ داد ۲۰۰اشرفی؛ حضرت کیسه زری را بیرون آوردند که داخلش ۳۰۰ اشرفی بود، به اون مرد دادند و فرمودند که این را بگیر و زراعت هم برای خودت باشد.

وقتی آن شخص این برخورد بزرگوارانه امام را دید، بلند شد و پیشانی امام را بوسید و از حضرت خواست تا از تقصیرات گذشته اش بگذرد و او را مورد عفو خود قرار بدهد؛ حضرت تبسمی فرموده و از آن مزرعه خارج شدند.

توجه به خدا در همه حالات

آخرین سیره و روشی که بنده الان عرض می کنم توجه به خدا در همه چیز و همه حالات، ایمان به خداوند تبارک و تعالی و باورداشتن اینکه همه کاره خداست و بی توجهی به غیر خدا از بهترین سیره های شهید این ایام امام موسی کاظم(علیه السلام) می باشد.

خدای متعال به همه ما و کسانی که این چند جمله را مطالعه می کنند توفیق پیروی از این دستورات را به احسن وجه عنایت و مرحمت بفرماید.