««سالروز شهادت جانسوز سبط اکبر حضرت امام حسن مجتبی (ع) بر همگان تسلیت باد.»»
ابومحمد حسن بن علی بن ابیطالب در شب نیمه رمضان المبارک سال سوم هجرت، در مدینه منوره چشم به جهان گشود. در شرافت و فضيلت نسبی اين امام بزرگوار همين بس كه جدّ ارجمندش محمد مصطفى(ص) خاتَم و خاتِم پیامبران الهی؛ پدر بزرگوارش على مرتضى(ع) اولین امام بعد رسول و سرور اوصيا؛ مادر گرامی اش فاطمه زهرا(س) پاره تن رسولخدا(ص)؛ جدّه بزرگوارشان خديجه الکبری(س) نخستين بانوی بزرگواری که اسلام آورد و تمام اموال و دارايى خود را در راه خدا، ترویج آیین آسمانی اسلام و تبليغ رسالت پيامبر(ص)بخشید. عموي گرامی شان جعفر طيّار؛ عموى پدرشان حمزه سيد الشهدا؛ جدّ بزرگوارشان ابوطالب بود كه در موارد مختلف به يارى و دفاع از رسولخدا(ص) پرداخت و در راه دفاع از آن حضرت هر نوع رنج و آزار را به جان خريد. جدّ اعلای شان عبدالمطلب، شيبةالمحمد و سيد سرزمين بطحا، و جدّ اجداد شان هاشم، مهماندار حاجيان خانه 
خدا و تهيه كننده غذا براى نيازمندان بوده و از سروران قريش به شمارمىرفت.
«مهمترین تحولات عصر امام حسن(ع)»
1) محبت پایان ناپذیر رسولخدا(ص) به امام حسن نشانه عظمت مقام وی نزد پیامبر است.
2) شرکت در مراسم مباهله بعنوان مصداق بارز فرزند پیامبر(ابنائنا) .
3) شاهد گرفتن حسنین(ع)از سوی پیامبراکرم(ص)در کودکی در جریان معاهده با مردم طائف.
4) شرکت حسنین(ع)در «بیعت رضوان»، تنها کودکانی شرکت کننده در این مراسم.
5) اعلان امامت حسنین(ع)از سوی پیامبراکرم(ص)در همان زمان کودکی.
6) شهادت حسنین(ع)در حمایت از حق مادر شان در جریان غصب فدک از سوی خلیفه اول.
7) احتجاج در زمان کودکی، در حمایت از حق غصب شده پدرش در برابر خلیفه اول و دوم.
8) شرکت امام در مراسم تودیع با ابوذر غفاری صحابی بزرگ رسولخدا(ص)، هنگام تبعید به «ربذه».
9) شرکت امام حسن(ع) در فتوحات اسلامی.
10) شرکت امام در نگهبانی خانه عثمان خلیفه سوم در جریان انقلاب مردم، به دستور امام علی(ع).
11) نقش برجسته در تشویق مردم هنگام بیعت با امام علی(ع).
12) اعزام از سوی امام علی(ع) به کوفه برای فراخوانی مردم برای شرکت در جنگ با مخالفان.
13) شرکت در جنگهای تحمیلی جمل، صفین و نهروان در کنار پدر بزرگوارش امام علی(ع).
14) بیعت با امام حسن(ع)پس از شهادت امام علی(ع)بعنوان خلیفه در 21 رمضان سال چهلم هجرت.
15) اعزام کارگزاران و صدور فرامین و دستورها در آغازین روزهای خلافت، از سوی امام.
16) نامه نگاری با معاویه برای ترغیب وی در اطاعت از جایگاه خلافت.
17) خیانت فرماندهان و سران سپاه امام و نیز سران قبایل و پیوستن به معاویه.
18) زخمی شدن امام بدست یکی از خوارج و غارت خیمه وی به دست مخالفان.
19) صلح تحمیلی با معاویه و واگذاری قدرت به وی در جمادی الاول سال 41 هجری.
20) بازگشت به مدینه و سکونت در شهر پیامبر، آغاز دوران خانه نشینی.
21) مسمومیت با توطئه معاویه و شهادت در سن 49 سالگی در 28 صفر سال 50 هجری.
مصطفی خرّمی
19 / 9/ 94
